Mrt-12: Watertorens over de IJssel

In Apeldoorn was ik binnen een uurtje lopen weer terug bij het station. En eigenlijk voldeed de stad daarmee aan m’n verwachtingen. Er is weinig mis mee, maar het is ook niet bepaald een woest aantrekkelijke stad.

Nou had ik bij het treinritje in december een watertoren in Zutphen voorbij zien komen. Die wilde ik die dag op de terugweg even bekijken. Daar kwam het niet van, aangezien ik toen via Deventer retour treinde. Nu is er een klein spoorlijntje tussen Apeldoorn en Zutphen. Geen bovenleiding, maar wel een Ariva treintje. En die stond klaar langs het perron.

En net toen ik in wilde stappen reed ie voor m’n neus weg. Ik kon wachten op de volgende, maar veel eerder ging er een gewone NS-trein naar Deventer. En vandaar kan men ook prima naar Zutphen treinen. Kost met zo’n vrijtreinendag niets extra’s en ik zit dan niet de hele tijd op het perron te snaaien.

Advertentie

Jan-24: Watertorens Overijssel

Voordat ik de boemel naar Bad Bentheim nam heb ik nog een klein rondje door Oldenzaal gelopen. En vrijwel meteen doemde hun watertoren op. Dus op de foto. En hier op een fotopagina met nog een setje andere Overijsselse watertorens, die eerder voor m’n camera kwamen.

In Oldenzaal was het een stuk levendiger dan in Bad Bentheim. Eigenlijk niet gek, het was de dag voor Sinterklaas en Duitsers vieren dat niet. Ik belandde nog bij de Hema, en nuttigde daar een kom snert. Het kan zijn dat de tijdelijke schaatsbaansponsoring van de Hema me dit deed bestellen, maar zeker is dat zeker niet. Ik eet vaker hun snert in Heiloo en deze was ook prima.

In m’n foto-archief zaten nog wat Overijsselse watertorenfoto’s. Die van Zwolle heb ik in 2016 en 2018 op de foto gezet. In de tussentijd was ie flink veranderd. Bij het nazoeken van de watertoren bij Steenwijk bleek dat in de kerktoren van die stad ook een behoorlijke watertank zit. Een handige dubbelfunctie, maar het was voor het eerst dat ik het net las. Gelukkig had ik van die kerktoren ook een foto gemaakt, maar niet om de watertorenfunctie.

Ik zocht dus eigenlijk naar info over de watertoren in Tuk, een klein dorp net ten noordwesten van Steenwijk. Dat ding staat ingeschreven als rijksmonument, van de andere 2 kon ik dat niet vinden.

Ik heb ze toegevoegd aan het overzichtskaartje met 33 Watertorens en 68 Putdeksels.

Mei-04: Nijmegen en Deventer

Nov-22: Zwolle

Eigenlijk begon m’n serie Nederlandse fietsrondjes halverwege augustus in Overijssel. Toen wist ik al dat een echte fietstocht dit jaar weinig kans maakte. Zelf had ik flink wat bezigheden en daarbij wilde de buitenom-schilder ons pand van 2 boven- en 2 benedenwoningen in september een nieuwe laag verf geven. En september is nu net mijn fietsvakantiemaand.

Maar zoals altijd had ik geen idee omdat ik mijn vakanties pas onderweg bedenk. Dus bedacht ik wat fietsdagtochten te maken totdat de schilder zou komen. En de eerste was naar een verjaardag in Overijssel. Met de fiets in de trein stapte ik in Ommen (toch nog even controleren of er geen hoogwerker op het spoor stond) uit en fietste een klein stukje naar Dedemsvaart. Het was er gezellig, maar ik sloeg het avondeten (hamburgers etc.) af. Ik wilde op de terugweg een langer stuk fietsen en dat kan prima met de lange zomeravonden en het mooie weer.

Apr-05: Hoogwerkers

Je ziet ze echt overal in alle soorten en maten, maar de echte beruchtheid kwam pas afgelopen Februari toen er een trein tegenaan reed. Dalfsen was al bekend van de schaatsfamilie Wennemars. Zelf weet ik ook dat er een station is aan de lijn Zwolle-Emmen. Grotendeels enkelspoor. Een paar kilometer ten oosten van dat station is daar 1 van de vele overwegen, waar maar enkele lieden per week gebruik van maken.

Zeker deze, die wel verhard is en uitgevoerd met slagbomen maar verder een prutpad betreft. Ik zou er niet voor m’n plezier gaan fietsen en het is door de slingers om. Kan me gezien de ligging voorstellen dat ie zelden wordt gebruikt door iemand die daar woont of kampeert. En nu ging daar dus met een slakkegang een hoogwerker over. Al die hoogwerkers gaan met een slakkegang (kruipsnelheid), ze zijn niet uitgelegd op snelheden boven de 5km/h.

Jan-06: Fietsvakantie 2014 dag 1

Net als de voorgaande jaren was het me nu ook weer gelukt om naar mijn gevoel net wat te laat te vertrekken. Ik kan zelf bepalen wanneer ik op vakantie ga en mijn keuze valt al jaren op de maand september na het hoogseizoen. Alleen heb ik het idee dat dat echt begin-september moet zijn om niet in herfstig weer te belanden.

Kortom na wat uitstel was het zomaar dinsdag 9 september eer ik op de fiets sprong en een echt idee waar naartoe had ik niet. Dat is niet zo erg, want als ik een stukje fiets dan komen de ideëen vanzelf. Daarbij was ik behoorlijk te zwaar en was meer het doel fietsen dan naar een of ander doel fietsen. En om meteen in de vakantiestemming te komen bedacht ik eerst naar Hengelo te treinen en daar op de fiets naar het gebied ten noorden van het Teutoburgerwoud te gaan. Lekker vlak, lekker rustig en je kan daar dus heerlijk doortrappen.

Jan-21: 2 Naar Havelte

Bij het ontbijt was ik de enige, andere gasten betrof werklui en die waren al op pad. Het weer was wisselvallig. Havelte leek me aanvankelijk wel haalbaar. Ik wilde daar naartoe omdat ik eigenlijk op weg was naar Dedemsvaart. Havelte ligt op die route en ik had Havelte nog nooit bekeken. Waarbij ik me had laten vertellen dat het een aardig autentiek Drents dorpje is. Vanuit Franeker werd het dus richting zuidoost. De zijwind was nog steeds stevig, maar ik had er niet zoveel last van.

Na zo’n 15 km zag ik een plaatsnaam Wiuwert. Tja, dat zou dat plaatsje van die mummies kunnen zijn. Er doemde ook een kerk op, maar of dat nou die kerk van gisteravond was? Die leek me groter. Toch maar even kijken. De 100 meter weg om bij die kerk te komen heette de Labadistendijk. Kijk, dan kan het natuurlijk niet meer missen. Een aardig kerkje op een terp met wat grafstenen en op de deur een klein bordje dat je kon aanbellen voor een rondleiding. Dat kon alleen op bepaalde tijden en laat ik daar nu net op de juiste tijd zijn.

Dec-10: 0200 Landhuizen

Na een goede nachtrust had ik wat kramp verwacht, bijvoorbeeld in m’n kuiten. Ik vond dan ook dat ik voor een eerste dag net wat teveel had gefietst. Die angst bleek ongegrond. Ik voelde me prima. Dus zette ik koers naar het oosten. En daar stuitte ik meteen al op het eerste landhuis met landgoed; De Voorst in Almen. Nooit van gehoord. Het zag er aardig uit en over een aardig fietspad kon ik er vlak langs verder oostwaards.

Het was duidelijk te merken dat het een maandag (8 september) was. Geen dagjesfietsers meer te bekennen. Jammer voor hen, want vandaag werd het warmer (24 graden) en zonniger. Over kleine en lege landweggetjes fietste ik met de Berkel stroomopwaarts en kwam zo in Lochem. Op hun marktplein stonden grappige fietsenrekken. Ik denk dat het de bedoeling is dat een trapper door de sleuf gaat, maar met mijn riemloze toeclips kon ik dat vergeten.