Mrt-25: AZ Kooi-Constructie

Een dik jaar geleden maakte ik wat foto’s van het AZ-stadion. Toen was het ‘dak’ (lees overkapping) een paar maanden eerder ingestort. De meeste rommel was bij die foto’s al opgeruimd. Daarna lag het werk ‘stil’ om na te gaan wat er gebeurd was, wie daarvoor verantwoordelijk was en hoe ze dat met een nieuwe overkapping konden voorkomen.

Driekwart jaar gelden werd aan de opbouw begonnen en sinds die tijd ligt er een enorm nokspant voor het stadion. Zag deze ‘mega-truss’ een maand geleden tijdens een looprondje door Heiloo en over het Nijenburger-viaduct. Heb dus wat foto’s gemaakt.

Advertentie

Dec-13: Rondje AZ

Gisteren heb een langer rondje gelopen en kwam zo langs het AZ-stadion. Het was prachtig weer, dus bedacht ik daar wat foto’s te maken. Allereerst in het fietstunneltje, waar aan beide kanten een meter of 20 graffiti hangt. Kees Kist herken ik en ook het oude stadion in De Hout, waar ik op de heenweg virtueel langs ben gelopen.

Het afdak, danwel de luifel of overkapping is er af. In de media wordt dat steeds een dak genoemd. Beetje vreemd. Een paar jaar geleden heb ik een foto genomen, waar de overkapping nog te zien is. De luchtfoto van Google is ook van voor de storm.

Aug-16: Onderdijk

In mijn vorige bericht zat een schuur aan het voormalige water (de Achtergraft) in Koedijk. Ik wist eigenlijk niet goed te bedenken hoe zo’n kap boven het water heet, waarbij je droog een akkerschuitje kan lossen. M’n broer en schoonzus die rondvaarten deden met een akkerschuitje kwamen ook niet verder dan een overkapping, en dat woord heb ik dan ook maar gebruikt.

Inmiddels zou ik ook het woord Overkap kunnen gebruiken, dat staat in het Westfries woordenboek:
– overkap, znw. de. Overkapping (boven het water).
|| De skuit loit onder de overkap.

En met die info vond ik nog geen enkele treffer in Google. Dat terwijl die dingen her en der nog bestaan en zelfs recent in Onderdijk zijn gebouwd. Begin mei fietste ik door Onderdijk, nadat ik door Medemblik (de gemeente waar het in ligt) was gefietst en voordat ik langs de watertoren van Hoogkarspel fietste. Eigenlijk bezocht ik Onderdijk om daar hun aquaduct op de foto te zetten, maar door een nieuw wijkje laverend trof ik een setje mooie overkappingen en die heb ik bij mekaar op een fotopagina gezet.

Dat aquaduct stelt niet veel voor. De bovensloot wordt gebruikt, maar de ondersloot loopt vast op een gemaal en met een kano stoot je al je hoofd. Duidelijk iets anders dan de aquaducten die ik afgelopen vakantie in Frankrijk trof.

Jan-25: Langs de Loire

Deze dag (dinsdag 17 september 2013) lukte het me wel om de laatste 30km naar de Loire af te leggen. Het was nog wel somber weer, maar het bleef die fietsdag droog. De route lag voor de hand, in Châtillon-Colligny stond Gien (de eerste stad aan de Loire waar ik me een beetje op verheugd had) al op de wegwijzers. Langs het kanaal fietsen was vanaf hier ook onmogelijk, dat had ik gistermiddag al ondervonden. Ik had toen een kilometer of 2 langs het kanaal gefietst over een matig pad en mocht weer diezelfde afstand terug omdat het pad bij een privéhek van een sluiswoning eindigde. En eenmaal terug begon het flink te regenen wat ik in de vorige aflevering heb beschreven.

Dus nu maar de gewone weg, die niet zo druk was. Net na La Bussièrre vond ik een aardig bospad langs een meertje. Dat pad leek leuker dan het in werkelijkheid werd. Het slingerde en week uiteindelijk af richting oost. Dat was niet bepaald de bedoeling. Bij een volgende grote weg nam ik die grotere weg die naar het zuidwesten ging. Precies wat ik wilde. Klein nadeeltje was dat dit uiteindelijk zo’n D-weg in de 900-serie betrof. Die zijn groter. Zo groot dat deze 4-baans was en dat ik de vluchtstrook voor mezelf had. Het was niet verboden om hier te fietsen en de landwegen die aan weerszijde parallel liepen waren nog minder aantrekkelijk. Dat waren echte tractorpaden en daar zijn mijn banden te smal voor. Voordeel was dat er flink aan de weg werd gewerkt. Op een plek of 4 trof ik asfalteermachines en daaromheen waren verkeersregelaars in de weer om de auto’s (en mij) er langs te laten.

Oct-20: Tunnel zonder berg

Even een tussenlog. Loggen over een zwerffietsvakantie is leuk, maar met de huidige aanpak gaat dat nog wel eventjes duren. Ik heb dan ook veel log-items op de lange baan geschoven. Dat is geen probleem, omdat ik niet zo’n actualiteitenvolger ben.

Maar eergisteren bedacht ik daar een uitzondering op te maken. Wat ik op teletext zag trok mijn aandacht en tot-nu-toe zie ik er nog geen logjes over. Toch moet er een deel van de loggers zijn die dit ook heeft moeten opvallen. Dan denk ik vooral aan loggende vrachtwagenchauffeurs die frequent in Duitsland rijden.

Het gaat om deze teletext pagina:

13 maanden terug fietste ik na 1750km plots over een vergelijkbaar iets bij Hösbach-Goldbach. Een groot deel van de overkapping was gereed en als fietser had ik er geen last van verkeerslawaai. Het is opvallend dat zo’n leefbaarheids-project juist daar in Noord-West-Bayern uitgevoerd is, het BMW-bondsland.

Die overmaatse doos staat bekend als de ‘Tunnel ohne Berg’, de officiëele term die gebruikt wordt is ‘Einhausung’. Dat laat zich het beste vertalen met ‘Inkasten’. Ik begrijp dat de Haagse en Gelderse politici niet naar deze termen gezocht hebben en daarom het wiel opnieuw laten uitvinden. Als ze wel wat beter gegoogled hadden, dan wisten ze dat er vergelijkbare projecten zijn of worden uitgevoerd in Zwitserland, Oostenrijk, Oost- en Noord-Duitsland. Als ze nog wat Engelse termen hadden geprobeerd, dan is er vrijwel zeker iets te vinden bij de enorm overbevolkte kuststroken van Japan.

Dus stellen dat Nederland ermee ‘voorop kan lopen’ lijkt me wat achterhaald. Dat geval langs de Aschaff (een riviertje dat bij Aschaffenburg in de Main stroomt) ligt er al lang en breed. Daar wordt al een jaar ervaring mee opgedaan. Fora staan er vol van. Naast kreten over belastinggeld-verspilling schijnen enkele automobilisten ook epileptisch te worden door de zon-inval via de 1600 vensters.

Nu wil het geval dat dit logje precies tussen m’n vakantielogs past. Tussen Zeddam en Emmerich fietste ik over de BAB3, de ‘BundesAutoBahn Drei’ of beter de A3 van Duitsland. Die A3 begint bij Arnhem en gaat dwarsdoor Duitsland om vervolgens na Aschaffenburg tussen 2 kilometer afgedakte geluidswallen door te gaan. De Arhemse politici hebben geen TomTom nodig en hoeven alleen deze A3 af te rijden.