Jul-20: Flowmetrie

Vandaag was ik in het ziekenhuis, waar men wilde weten of na het bestralen m’n plasstraal nog voldoende was. Ze noemen dat flowmetrie. Wat ik zelf zou vertalen met doorstroommeting. Een maatbeker op een weegschaaltje, die een grafiek oplevert. Had dat nog niet eerder gedaan.

Mijn indruk is dat m’n plasstraal redelijk tot goed is. Dacht aanvankelijk dat dat aangetoond moest worden met de opstelling van Fokke en Sukke, die ik later vandaag op hun website trof. Maakte nog een opmerking dat ik wat horizontale lijnen op de muur had verwacht.

Dat Fokke en Sukke uitgerekend vandaag met dat plaatje kwamen is eigenlijk te toevallig. Of zoals m’n oude buurvrouw het zou samenvatten: “Dan lulle je niet meer!”

Advertentie

Apr-26: Medisch Geval

Laatst vroeg Mack hoe het met me ging. Ik verwees hem naar de vorige aflevering in November en bedacht er weer eens over te bloggen na een volgende PSA-uitslag. Die kwam afgelopen week. Na 3 maanden constant op 0,9 was het nu 1,2. Voor een onbestraalde een prima waarde, maar volgens de uroloog was dit toch echt te hoog.

Nov-18: Medische Update

Daar leek het me weer eens tijd voor. De laatste keer dat ik er iets dieper op in ging was in Januari. Voor m’n prostaat ben ik daarna nog 3x gecontroleerd op m’n PSA (Prostaat-Specifiek Antigeen), in April, Juli en Oktober. De waarde zou na het bestralen en de Lucrin-injectie onder de 1 moeten zijn. In Januari en April was het 0,2. In Juli werd dat 1,3. Toch zag de beoordelaar daar nog geen probleem in. In Oktober was het 0,9 en dat gaf deze burger toch wat meer moed.

Jan-20: Stormloop met Uitslag

Afgelopen donderdag waaide het behoorlijk. Ik had begrepen dat het na de middag het ergst zou zijn. Dus daar hield ik een beetje rekening mee. Kwam ook wel aardig uit. Om half 3 moest ik in het ziekenhuis zijn voor m’n bloed-uitslag. Tegenwoordig heb ik miezerige pilletjes tegen botontkalking. Die moet ik een uur voor het ontbijt innemen en ik mag dan ook een uur niet liggen en lekker doorpitten. Dus bedenk ik wat anders als ochtendbewegingen.

Kortom rond kwart voor 10 ging ik de deur uit om eens bij het Bierkadepontje te kijken. Dat heeft te maken met een ander tijdelijk fietspontje dat een jaar gaat varen, omdat er een brug wordt vervangen. Onderweg trof ik wat kapotte dakpannen op m’n pad en ik besloot iets verder van de gevels te lopen. Zeg maar midden op straat. We hebben hier veel autoluwe gebieden en dan is dat totaal geen probleem.

Dec-22: Een Gezond 2018

Inmiddels staat m’n nieuwe Nieuwjaarskaart boven aan de verzameling. Inderdaad een beetje vroeg, maar dat komt omdat ik Nieuwjaar, Kerst en de Winter-Zonnewende (begin van de winter) als 1 en hetzelfde moment en feest zie.

Door geklooi met de kalender is dat uit elkaar gegroeid. Op 1 Januari aanstaande zeggen we dat het 2018 jaar na de geboorte van Christus is. Maar dat zou bij ons moeten zijn 2018 + 6 dagen na de geboorte van Christus en voor de Grieks/Russisch Orthodoxen is het dan 2018 – 6 dagen na de geboorte van Christus. De boom komt van de Germanen, die vierden dat de dagen weer langer werden. Jozuf ging niet de ‘uitgestrekte wouden’ van Judea (thans Westelijke Jordaanoever) in, om later een boom in de stal op te tuigen.

Okt-09: ‘Gezondheids’ Update

Het is alweer een maand geleden dat ik iets over m’n medische situatie schreef. En die is wat veranderd. Van m’n gebroken arm, en gekneusde armen, polsen en handen heb ik vrijwel geen last meer. Het lukt me zelfs weer om groente potjes open te draaien zonder bankschroef. M’n polsen bleven het langst zeuren en ik heb daar nog 2 weken ibuprofen voor geslikt. Ik had bij m’n huisarts aangegeven dat paracetamol bij mij niet werkt. Ik merk er totaal niets van.

Daarop stelde hij ibuprofen voor in combinatie met paracetamol. Dat versterkt elkaar. Maar hij zou ook wat zwaarders aan de apotheek doorgeven. Omdat ik in het begin verre van mobiel was bracht de apotheek netjes de tramadol, het zwaardere middel en geen ibuprofen. Dus probeerde ik de tramadol en daar merkte ik ook niets van. Na een paar keer bedacht ik om tramadol dan maar in combinatie met paracetamol te nemen en dat hielp te goed. Driekwart van de pijn vertrok, maar ook m’n prostaat begon weer te bloeden. Na een biopsie is dat normaal. Alleen was dat inmiddels gestopt en nu begon het weer. Dus een keer geen tramadol en het stopte en een keer weer wel en het begon weer.

Aug-18: Fietsvakantie 2003

In de afgelopen dagen heb ik een oud website-artikel gerecycled. Aan het verslag heb ik weinig gedaan, behalve dat ik het in 3 delen heb geknipt.

Zie hier deel 1, deel 2 en deel 3 met kaart.

In 2003 had ik een website en een paar maanden nadat ik in dat jaar m’n fietsvakantie verreed heb ik daar een verslag op geplaatst met een kaartje en wat foto’s. Dat was een methode die ik tussen 1998 en 2005 toepaste. Daarna kwam ik met bloggen in aanraking en heb ik de nieuwere verslagen anders geschreven, minder zakelijk en meer opvallende details. En meer en betere foto’s. Want dat was in 2003 bij mij minmaal. Ik was nooit een echte vakantie-fotograaf en kocht bijvoorbeeld ansichtkaarten, die ik ook prima vond. In die tijd had ik een redelijk goede compact camera met fotorolletjes. Dus dat werd afdrukken en inscannen.

Jul-20: Weghalen of Bestralen?

Dat is inmiddels de vraag die ik prostaatmatig moet beantwoorden. 14 dagen geleden gaf ik in een blogbericht aan dat er prostaatkanker bij me was gevonden. Gisteren kreeg ik de uitslag van de MRI. Daarop waren geen uitzaaiingen te vinden. Dat beschouw ik als een positief bericht. Bij de uitslag kreeg ik 2 behandelopties voorgeschoteld. Ze kunnen de prostaat volledig weghalen of ze kunnen hem bestralen.

Er zijn meer opties, zoals niets doen of radio-actieve kogeltjes in de prostaat schieten. Maar die opties zijn niet voor mijn situatie van toepassing. De uroloog sprak geen voorkeur. Wel kreeg ik een setje folders mee en die ga ik eens rustig bestuderen.

Zelf voel ik me de laatste week een stuk beter. De effecten van de val zijn grotendeels weg. Ik loop weer redelijk, alleen mag het slapen nog wat beter. Afgelopen nacht zal ik 4 uur echt hebben geslapen. In de voogaande nachten was het vaak maar een paar uur. Dat zal zeker te maken hebben gehad met de onzekerheid, maar ook vooral met de kneuzingen door de val.

Wees trouwens niet bang dat ik vanaf nu alleen nog medisch ga bloggen. Dat ben ik zeker niet van plan. Ik kan er niet tegen en dergelijke blogs bezoek ik niet. Gisteravond keek ik naat Jinek na de Avondetappe. Jinek is best aardig, maar toen een vrouw over haar borstkanker begon ging bij mij de knop om. Erg vervelend voor haar en de familie en erg moedig om er over te praten, maar ik kan er niets mee. Ik ga haar niet helpen en ik ga niets doen met haar ervaringen. Kortom; ik kijk wel wat anders en kom een minuut of 10 later terug om te kijken of er inmiddels een ander onderwerp is aangesneden.