Site-archief

Apr-06: Quarantaine-Puzzels

Twee berichten eerder gaf ik aan dat ik overgestapt was op een andere legpuzzel-website. Jaren geleden begon ik bij jigzone. Maar dat ding heeft al een jaar of 5 kuren. Bestaande puzzels kan ik maken, maar ik kan er geen nieuwe opzetten of gegevens aanpassen. Daarbij was destijds de resolutie erg beperkt.

Een paar jaar geleden ontdekte ik een andere: jigsawplanet. Die doet het bij mij goed. Ik kan ook elk formaat er op zetten en de resolutie is beduidend beter. Toch is er met mijn scherm (met een aangepaste resolutie instelling van 132%) wel iets aan de hand. Tijens het puzzelen lijkt de resolutie iets lager en als de puzzel klaar is dan wordt ie scherper. Echt storend is het niet. In elk geval werkt de website snel en bij deze kan je ook roteren instellen, wat het puzzelen lastiger maakt.

Lees de rest van dit bericht

Advertentie

Mrt-30: Bavo-Puzzel

Als ik in de smalle straatjes langs de huizen loop, dan zie ik verrassend vaak een legpuzzel op tafel liggen, met daarbij een ouder en een kind. Steek dan even m’n hand op en als ze dat zien zwaaien ze gezellig terug. Puzzelen lijkt dus weer helemaal in.

Zelf had ik een week geleden eindelijk een puzzel afgerond. Ik vond ‘m een maand eerder in een kringloopwinkel. Was maar 1000 stukjes en toch bijzonder lastig. Dwz de lucht had ik zo klaar. Het kerkgebouw (de Bavo in Haarlem-Zuid) ging daarna ook goed, maar toen kwam het lastigste deel. Ik liep behoorlijk vast in het struikgewas. Kwam omdat er stukjes pasten, die niet op die plek hoorden. Na een paar keer wat delen afbreken en opnieuw proberen lukte het alsnog:

Lees de rest van dit bericht

Fietsvakantie 1996 deel 2

Ik heb op de boot overnacht. Net even gemeten, die vaart zo’n 12 uur over de 560km tussen Bari en Patra. Bij aankomst heb ik in Patra een slaapplek gezocht en heb ik daar de middag wat rond gekeken. Ik weet nog dat ik er bretels heb gekocht. In Italië was het al niet eenvoudig om te communiceren, maar Grieks is nog een tikkie lastiger. Beide talen heb ik niet op school gehad en voor onderweg heb ik geen woordenboek of ook maar -lijstje meegenomen. Ik dacht dat een deel wel Engels of Duits zou spreken en dat viel behoorlijk tegen.

Door het fetsen was ik flink afgevallen en m’n fietsbroek begon af te zakken. Galgen zouden wel eens de oplossing kunnen zijn. Uiteindelijk zag ik een zaakje met herenkleding en bedacht dat die wel zoiets zou hebben. In de winkel zag ik echter niets hangen. Dus probeerde ik het bij de man achter de toonbank. Hij sprak alleen Grieks. Dus bedacht ik een gebaar. Virtueel deed ik m’n duimen achter de onzichtbare bretels. Bewoog m’n handen naar voren, liet ze los en zei ‘toing’. Hij moest lachen, bukte en pakte van onder de toonbank een doosje met bretels die ik nog altijd heb. Prima prijs, niets mis mee.

Lees de rest van dit bericht

Jul-31: Dronificatie van NH

Twee weken terug zag ik mooie drone-opnames van Trompenburgh op de website van (RTV-) NH. Af en toe verschijnt daar zo’n filmpje en bij deze wat aandacht daarvoor.

Het dak van deze buitenplaats heeft de vorm van een scheepsdek en dat is niet vreemd. Dit slot is gebouwd door Cornelis Tromp, de zoon van Admiraal Maarten Tromp. Het is dan ook niet vreemd dat ik opeens bij 1:12 een mij zeer bekende legpuzzel aan de wand zag hangen.


Lees de rest van dit bericht

Mei-24: De Coalitie-puzzel

Schippers en consorten schijnen het er maar moeilijk mee te hebben. Ze vinden het een lastige puzzel. Rutte wil een meerderheidscabinet (minimaal 76 zetels) en niet meer dan 4 partijen. VVD-CDA-D66-GL lag met 85 zetels dus erg voor de hand. Dat komt omdat niemand trek heeft in de PVV. Het is ook maar de vraag of die ministers, danwel staatssecretarissen kan leveren.

De PvdA heeft zelf geen zin. Ze zijn dan ook enorm afgestraft door de kiezers. De SP past er voor om een rechts cabinet aan een meerderheid te helpen. Een cabinet zonder VVD zal getalsmatig geen kans maken, zij zijn nu eenmaal de grootste partij. Dat gat vul je niet even op met een berg splinterpartijtjes zoals 50plus, SGP en/of Denk.

Lees de rest van dit bericht

Jun-25: Paarse Pleeborstels

Voor de echte doehetzelvert.

Mrt-22: Jagst en Kocher

Op dinsdag 18 september 2012 (m’n 7de fietsdag) was het wederom schitterend fietsweer; geen wind, de hele dag vel zon en een graad of 23. Vanuit Gundelsheim was het maar een kleine heuvel over en ik fietste langs de Jagst. Dat was deze dag de bedoeling. Na een paar keer om me heen kijken vond ik fietsbordjes met de Kocher-Jagst-Radweg. Dat verwonderde me niets. Langs ontzettend veel Duitse rivieren zijn mooie fietsroutes uitgezet.

Na een kilometer of 25 trof ik op een flinke heuvel een groot bord dat Möckmühl het mooiste gedeelte had van deze fietsroute. Zou kunnen, maar ik bepaal dat liever zelf. Nog geen paar honderd meter treft ik een verdwaalde Duitse fietser van rond de 65. Hij fietste deze route in tegengestelde richting en had en bordje gemist. Was ie zo opweg naar de Neckar? Dat kon ik bevestigen. We raakten aan de praat en hij doet al jaren op mijn manier fietstochten, maar dan met tent en dus veel meer bagage.
Lees de rest van dit bericht

Dec-22: Eindejaarsdrukte

Onbegrijpelijk, ik vier geen sinterklaasman noch kerstvrouw. Vuurwerk heb ik nooit gekocht. Daarbij heb ik geen werk en toch heb ik het druk en kom ik dit jaar een maandje te kort. Ik wilde nog van alles doen, wat grotendeels door zal schuiven naar januari. Ook een reden dat ik hier niet zoveel berichtjes plaats en dat mijn afgelopen fietsvakantie-verslag nog steeds dik in het vet zit. Dat laatste ga ik zeker nog verzinnen en verslaan. Het was een korte vakantie waar toch aparte bloggenswaardige dingen in zaten. Maar nu nog even niet.

De laatste weken wordt ik flink lastig gevallen door de media en de politiek. Ik doe vrijwilligerswerk op regionaal fietsgebied. Daarvoor ben ik deze maand bij een handvol klankbordgroepen geweest tot in Oudkarspel aan toe. Gelukkig is dat op de achtergrond, maar vooral het voorbereiden en interne vooroverleg vreten redelijk veel tijd. En toen kwam opeens de media. Of ik niet iets wilde vertellen over fietsen en gladheid. Mijn actieve collega’s konden niet. Denk aan ziekte en andere afspraken. Ik bleef dus over. Kon het afzeggen, maar dat leek me niet verstandig. Daarbij wilde ik/wij aandacht voor een bepaalde manier van gladheid-bestrijding, die effectiever voor de fietsers is. Dus kwam dat door mijn toedoen zo ook op de provinciale TV en ik deed iets wat zij graag wilden. Voor wat hoort wat bestaat nog altijd.

Lees de rest van dit bericht