Nov-11: Dag-6 Langs de Marne?

Ik had geen ontbijt afgesproken in het hotelletje. In een grote stad als Reims moest wel een betere oplossing te vinden zijn bij een of ander PMU-café. Dit hotel had beneden ook een soort café, maar zeker geen waar broodjes met bijvoorbeeld camembert verkocht worden. M’n fiets had daar de nacht doorgebracht tussen de tafeltjes. Ik was deze maandagochtend 7 september dus snel onderweg en scande door de stad naar iets van m’n gading. Allereerst prachtig helder weer en voor de verandering nam ik hun grote kathedraal van achteren op de foto. Dat zoeken naar een ‘sandwich’ viel tegen, tot ik in een buitenwijk kwam. Maar ook daar; of een stoelloze bakker of een broodloos PMU-café. En dus niet wat ik zocht. Net toen ik het bijna opgaf zag ik in een vervallen winkelcentrumpje een mooie bakkerswinkel met tafeltjes, een koffieautomaat en een vitrine vol met allerlei geassembleerde halve stokbroodjes.

Advertentie

Nov-05: Dag-5 Laon en Reims

Op zondagochtend 6 september genoot ik het ontbijt in het hotel. Bij een budget-hotel (die ik meer dan luxe vond met keurig douche en grote TV) is de keuze voor een ‘budget’-ontbijt niet zo gek, vooral op zondagochtend. Dat ontbijt was voor franse begrippen prima. Zo’n 7 soorten brood, en dus niet alleen stokbrood en croissants waar de meeste hotels mee aankomen. Verder ook diverse kaassoorten en chocopasta. Dat laatste nam ik niet, maar wel een dreumes een tafeltje verder. De jonge ouders hadden het druk met het schoonmaken. Eigenlijk lukte dat niet echt. Het kind was uiterst mobiel, nog geen 70 cm hoog en liep daardoor moeiteloos onder het buffet door. Een bijzonder komisch tafereel.

Tegelijkertijd scheen de zon in m’n snuffert. Gistermiddag werd het al zonniger en warmer en vandaag werd het een graad of 20 en was de bewolking nog wat dunner. Al snel merkte ik onderweg dat de wind gedraaid was. Die waaide nu stevig uit het westen. Daarmee werd ook mijn koers bepaalt. Deze vakantie wilde ik meer kilometers maken, waarbij ik bewegen belangrijker vond dan krachtinspanning of een mooie omgeving. Kortom ik ging meer richting oost en kwam via wat rustige wegen door Itancourt bij de Aisne en via Möy aan die rivier, Rogecourt, Brie en nog meer van die gehuchten. Een setje van die gehuchten, net na Crépy, was wel grappig. De ene heet Bucy-lès-Cerny en daar ligt direct Cerny-lès-Bucy naast. Dat ‘lès’ wordt als ‘bij’ gebruikt. En omdat beide even onbekend zijn heb je natuurlijk niets aan zo’n verwijzing en komt het wel lollig over. Zo kwam ik moeiteloos in Laon. Het fietsen ging me overigens al vanaf de aanvang goed af. Ik had al eerder meer kilometers op een dag kunnen maken, maar door mijn wens om in redelijke stadjes te overnachten bleef het zo rond de 90km per dag hangen.

Mei-04: Fietsvakantie 2001

Ik heb net een oude websitepagina met wat foto’s online gezet over mijn zwerffietsvakantie in September-2001. Die pagina had ik oorspronkelijk gemaakt voor mijn website, die ik rond 2001 nog maar net een jaar had. Ik belde nog in met 56K6 en was daarmee zeker niet de enige. Veel mensen hadden een nog tragere verbinding van 33K6. Nu surft een gemiddelde Nederlander met zo’n 15.000K (Kbps) of wel 15Mbps.

Met mijn website hield ik daar rekening mee. Foto’s mochten, maar in het verhaal erg klein en pas als je er op klikte een stuk groter. Het zijn daarbij ingescande foto’s, want een digitale camera had ik nog niet. Kortom een matige kwaliteit. Het verhaal en de lay-out heb ik gelaten zoals ik het toen bedacht heb. Zaken als menu’s heb ik er uit gesloopt, aangezien dit weblog anders werkt.

Fietsvakantie 2003 deel 1

Fietsvakantie 12 Mei – 1 Juni 2003.

Net als een jaar eerder, bedacht ik ook nu naar Schotland te gaan om hun millennium-aanwinst te bekijken. Door de stijging van de Euro was het daar een stuk goedkoper geworden. Helaas regende het er flink en dat zou nog veel meer worden. Koud was het er ook, dus op het laatste moment heb ik (op maandag 12 mei) toch maar de trein naar Maastricht genomen. Niet dat de vooruitzichten daar zoveel beter waren, maar ik kon er op z’n minst nog een trein pakken richting warmer.

Het viel er mee, geen regen en een graad of 17. Prima voor een klein stukje infietsen. In de laatste maanden was ik niet verder gekomen dan een paar ritjes van 30km. Op de Belgische TV had ik rond kerst iets gezien over een mini-stadje genaamd Durbuy. Het leek me leuk om dat eens te bekijken. Ik wilde Luik ontwijken, maar dat lukte niet erg. Voor ik het wist reed ik door Jupille, wat het bier-voorstadje van Luik is. Dan maar eens goed het centrum van Luik bekijken, en dat viel best mee. Een deel lag op een eiland in de Maas.

Vanaf Liège was een mooi en rustig fietspad langs de Ourthe. Durbuy was me net te ver. In Poulseux – een gehucht met 1 kroeg, 1 frituur, 1 stationnetje – stond ook 1 nieuw hotel. Na bijna 80km kwam dat goed uit. De volgende morgen zag ik dus Durbuy. Het stadje was inderdaad heel aardig met een aantal leuke oude straatjes en een slot. Verder veel veel-sterren Hotels en een berg oudere bezoekers.

Tot Hotton heb ik de Ourthe gevolgd, daarna kwam ik bij de Lesse terecht. In Rochefort heb ik overnacht. Best een aardig stadje. Iets verder lag het bekendere Han, maar daar was in de vroegte weinig te beleven. Het weer was nog goed, dus maar genieten van de groene Waalse Ardennen. Dit bosrijke deel van Wallonië is vrijwel geheel leeg. Ik fietse op een prachtig N-weg waar ik hooguit 1 auto per kwartier zag. Voor Rochefort had ik al een paar felle buitjes gehad, maar dat was niets veregeleken met de bui die in de Franse Ardennen trof. Flink wat bliksem en een witte weg van de hagel. Gelukkig duren dit soort hevige buien zeer kort en even later was het weer weer prima en vooral zonnig. In Charleville-Mézières was ik lang geleden al eens geweest, ik herkende er weinig. In het centrum vond ik mooi achteraf hotel waar ik alleen vogels hoorde fluiten, van het drukke autoverkeer was niets te merken. Donderdag 14 mei wilde ik naar Soissons gaan, daar schijnen wat mooie oude kerken te staan. Met 23 graden was het lekker fiets weer.

Bij de Aisne aangekomen hoefde ik alleen maar met de wind in de rug zo’n 70km naar het westen. Helaas trof ik een flink gat in het asfalt. Dwz ik zag dit gat te laat en wist m’n voorwiel nog net op te trekken. Het achterwiel ging er vol in. Met een gangetje van 30km/h en 10kg bagage was dat fataal voor een spaak. Daarbij liep het wiel aan. Zelf kon ik de slag er maar gedeeltelijk uit krijgen. De spaak die aan de tandwiel-kant zat was doormidden gescheurd. Langs de Aisne was geen fietsenmaker te vinden. Garages konden me ook niet helpen. Na 15km kwam ik een fietsend echtpaar tegen wat uniek is want dit waren zo ongeveer de eerste fietsers die ik na Maastricht zag. Zij hadden prachtige nieuwe racefietsen en loodsten me naar de dichtstbijzijnde fietsenmaker, zo’n 25km zuidelijker in Reims. Het bleek dat zij fietsen voor deze winkel aan het testen waren. De zaak had net zoveel fietsen als de 5 grootste fietsenwinkels van Alkmaar bij elkaar. Dit was zeer strijdig met de afwezigheid van fietsers in (en rond) deze busstad. Ik werd wel meteen geholpen en was blij toe.

In Reims was het inmiddels 17 uur en ik besloot er te overnachten; Soissons moet maar wachten op een volgende keer. In 2001 was ik ook al in Reims geweest en had ik er de grote cathedraal van binnen bekeken. Nu was het weer veel mooier en kon ik wat foto’s van de buitenkant maken. De volgende dag ging ik verder richting zuid. Deze dag was zonnig en via een Route Champagne kwam ik via leuke kleine plaatsjes uit in Sezanne. Een dag later zag ik nog steeds van die Route Champagne borden. Of ze staan daar overal, of ze hebben mijn smaak als het gaat om mooie weggetjes.

Langs de Seine kwam ik in Troyes. Hier was ik ook al eens geweest en veel was nog herkenbaar. De oude vakwerk-huizen stonden er nog en de steegjes waren nog even smal. Het is goed te merken dat deze stad banden heeft met Alkmaar, her en der kwam ik vertrouwde fietsenrekken tegen.

Zondag 18 mei was betrokken maar droog. Via de TV begreep ik dat er een zootje rot weer aan kwam en ik probeerde dat te ontfietsen door naar het zuid-oosten te gaan. Dit bleek een heel mooi fiets-gebied te zijn, waar ik wederom van die Champagne borden zag. Ik had mijn zinnen gezet op Chaumont en dat lukte maar net. 2km voor die stad, bij dit spoorweg-viaduct begon het enorm te regenen. De volgende morgen begon met veel regen en Chaumont nodigde niet uit voor nog een dagje. Op het station zag ik dat er binnen 15 minuten een regionale trein richting Basel vertrok.

Foto’s deel 1 | Verslag deel 2 | Verslag deel 3 met Routekaart