Dec-10: Ximaar in Vogelvlucht

Bloggen over m’n belevenissen in de Algarve gaat nog wel even duren. Over de vlucht van zaterdag gaat een stuk eenvoudiger. Daar staan geen andere mensen op. Althans die zijn zo ver dat je ze zeker niet kunt herkennen. Deze terugvlucht begon met een half uur wachten op Faro. In de lucht moest eerst nog een plekje vrij komen rond Schiphol.

Er waren toen al 144 vluchten uitgevallen, omdat er door de harde wind maar 1 korte landingsbaan gebruikt kon worden. Doorgaans gebruikt schiphol 2 langere landingsbanen. In de lucht mochten we bij Europoort wederom even in de wacht. Dat werd dus een rondje van de zaak om Den Briel. We vlogen op een dusdanige hoogte dat daar het schudden wel meeviel. Pas toen we echt door de laaghangende wolken zakten, werd de harde tegenwind goed voelbaar. Vanuit dat oogpunt was de landing -met maar 1 stuiter- zeer goed te noemen.

Advertentie

Jul-16: Rotterdam

Ik heb al eerder geblogd over 11 maart, de zaterdag voor de tweede kamer verkiezing. Na een flinke antibioticakuur voelde ik me toen weer een stuk beter en treinde met een AH-kaartje naar Breda, Dordrecht en Rotterdam. Bijelkaar liep ik 19 km aan stadswandelingen. Volgens mij ging het dus de goede kant op.

De foto’s van Rotterdam had ik nog niet geplaatst en staan er dus bij deze. Ik stapte uit in Rotterdam Centraal, waar ik al wat foto’s van plaatste. vervolgens dacht ik even naar de Maas te lopen, maar dat liep wat uit. Onderweg trof ik de beruchte kabouter en een fraai systeem voor fietsen voor het huis. (Daar kom ik later nog op terug). Bij de Maas aangekomen bedacht ik dat het lang genoeg was en ik vrijwel in een rechte streep terug moest lopen, maar dan iets oostelijker.

Dat ging langs het Stadhuis en over de Koopgoot. Maar eerst zag een wat leuke spullen in en bij de Leuvehaven. Dat is een soort buitenmuseum. Verder nog 3 aparte beelden en een verkeerschaos rond het Hofplein. Daar had net een aanrijding plaatsgevonden. Bij de Erasmusbrug stond een setje ME en wat wagens van TV-zenders. Later bleek het te gaan om de Turkse demonstraties, waar ik op dat moment nog niets van merkte. Dit rondje was behoorlijk anders verlopen als destijds wist dat Miniworld Rotterdam bestond.

Jun-22: Meneer de Groot Gemist

Ferry de Groot ken ik sinds Radio Noordzee en dat zal inmiddels een jaar of 44 zijn. Hij kent mij vast niet. Hij was daar technicus en brak door toen hij er samen met André van Duin de Dik Voormekaar Show maakte. Dat was meteen een flinke hit. André deed in de rol van Dik Voormekaar een schreeuwerige radiomaker na en ‘Meneer’ de Groot stuntelde en meutelde daar wat omheen en tussendoor. Zo werd er in die eerste uitzendingen af en toe een plaatje gedraaid en die ging vervolgens volledig de mist in. Volgens Dik Voormekaar liep De Groot er weer eens dwarstegenoverheen. De Groot en Van Duin deden al snel allerlei typetjes als Bep en Toos, Harry Nak en Ome Joop.

Uiteindelijk ging het duo verder bij de NCRV, die je in heel Nederland kon ontvangen. Later werd er zelfs een TV-versie van gemaakt met poppen en dat sprak mij totaal niet aan. Het ging er niet om hoe ze er uit zouden moeten zien, maar om ‘het amusante gezeur’. Zo speelden ze af en toe een winkelscene die bol stond van de onzin. Een weet ik me nog goed te herinneren.

Mei-02: Stationmatig

Ik heb een paar keer zo’n goedkoop spoorkaartje gekocht en bezocht daarmee (on- en) gewild enige stations. Je moet immers toch ergens in- en uitstappen. Dat instappen gebeurt hoofdzakelijk in station Alkmaar (eigen foto’s en wikipedia), dat een jaar terug verbouwd is. De perrontunnel werd gedempt, daarvoor kwam een brede luchtbrug, veel betere fietsenstallingen en de pleinen werden voor en achter beter ingericht. Totale kosten zo’n 25 miljoen euro.

Jul-14: Vliegmatig (1)

Op dit weblog schrijf ik weinig over vliegen en dat is niet zo vreemd. De laatste keer dat ik in een vliegtuig zat was zo’n 15 jaar terug in 1998. Ook die keer was het voor het werk; een retourtje naar een Chicago-aanse staalfabriek. Rond 1990 vloog ik vaker naar Canada en de USA voor vergelijkbare projecten.

Ik kwam er op, omdat Mack een tijdje terug over zijn vliegreisje naar Zweden blogde, eveneens een retourtje dat door de baas (en uiteindelijk de klant) werd betaald. Hij had geen luchtfoto’s gemaakt en zelf heb ik dat wel een paar keer geprobeerd.

De eerste luchtdoop was op mijn 20ste, een heen en weertje Zestienhoven-Beek. Tegenwoordig heet dat Airport-Rotterdam – Maastricht-Aachen-Airport. Veel langere namen, maar de afstand is hetzelfde gebleven. Terminals (wachtruimtes en/of slurven) heb ik niet gezien. Er zal wel iets geweest zijn op dat gebied, maar het was niet nodig om in een 1-propellor vliegtuigje met 7 zitplaatsen te stappen. Dat vliegtuigje was gehuurd door de TH in Delft, waar ik stage liep op de lucht- en ruimtevaartafdeling. Hun eigen vliegtuig was al een tijdje stuk en een paar mensen die er werkten moesten toch vlieguren maken.

Het was tevens een kers op de taart voor de stagiairs.

Mrt-22: 20 Naar Delfshaven

Op zondag 2 Oktober 2011 was m’n 20ste (en werd mijn laatste) fietsdag in deze uiterst fraaie fietsvakantie. Ik schrijf wel eens dat er dingen tegenzitten, maar in deze vakantie viel dat enorm mee. Alles wat tegenzat bleek eenvoudig oplosbaar te zijn. Waar je geen invloed op hebt is het weer en dat zat tot het einde aan toe mee. Ook deze dag was het boven de 25 graden met een stralend blauwe lucht en vrijwel geen wind.

En ik kan wel schrijven dat je als fietser geen invloed op het weer kan hebben, maar dat is niet helemaal waar. In geval ik halverwege in waardeloos weer was beland, dan had ik de trein naar bijvoorbeeld Noord-Italië kunnen pakken. Op die manier is natuurlijk wel met het weer om te gaan aangezien ik met niemand iets afspreek, zelfs niet met mezelf. Maar voor het weer hoefde ik dus zeker niet uit te wijken.

Vanuit Steenbergen had ik nog een laatste reisdoelletje bedacht; Delfshaven. Ik zal er als uk wel gelopen hebben, maar meer ook niet. Rond mijn 10de ben ik eens door Termeulen gesleept opweg naar een vriendin van mijn moeder in Rotterdam-Zuid. Rotterdam heb ik zelf maar een paar keer bezocht en pas later bedreep ik dat er nog een pittoresque stukje Delfshaven moest zijn.