Site-archief
Mrt-08: Rond de Ruhr
M’n 3de vakantiedag begon met een vleugje zon. Het werd met 15 graden ook een paar graden warmer. Na het opsporen van m’n fiets en een het even bekijken van dat kuuroordische zoutscheidingstoestel belandde ik al snel op een tot fietspad omgebouwde spoorlijn. Ik hou daar wel van, alhoewel ik het moest doen met een halverhard wegdek of beter fietspaddek. Het blijft leuk om tussen de struiken door te fietsen, waar voorheen een trein tufte.
Het fietspad ging aanvankelijk de goede richting, te weten zuid. Niet dat ik iets voor ogen had, maar ik kwam van noord. Richting oost had ik al vaak bekeken en richting west, het roergebied, trekt me niet zo. Maar na Bergkamen en Kamen boog dit pad af richting westen. Dat was dus niet de bedoeling en ik sloeg af om niet veel later op een ander omgebouwd spoorlijntje te fietsen. Die bracht met in Unna waar een grote markt was. Unna ken ik alleen van het verkeersknooppunt en van de UN op hun kentekens, die natuurlijk voor de ‘Verenigde Naties’ staan. Gisteravond moest ik hier al aan denken, omdat de landenafkorting voor Viet-Nam VN (United Nations) is en Werne al binnen kreis UN ligt.
Lees de rest van dit bericht
Feb-17: 1947 Diemel en Möhne
Toen ik in Bad Arolsen bij de balie stond om af te rekenen begreep ik dat ik er door hen voor 10 euro ingeluisd was. Nou is dat geen groot bedrag, maar ik kan gewoon niet zo goed tegen dit soort praktijken. Omdat ik nog niet betaald had, had ik gewoon 10 euro minder neer kunnen leggen, maar dan wist ik dat ik gezeik zou krijgen om mijn fiets achter hun gesloten deur weg te krijgen. Dus toch maar gewoon betaald, maar er wel wat van gezegd.
Daarbij was het weer er niet prettiger op geworden. Het zat tussen regen en miezer in. Kortom ik werd er nat van. Toch stapte ik op met het idee: ‘Misschien is het na de volgende heuvel droog.’ Ik vond een prachtige doorgaande weg naar Marsberg. Mooi glooiend, rondom bos en erg rustig. In Marsberg toch maar een extra lange pauze gehouden bij een koffietappende bakker.
0810-Dalversperring
Na een neerslagvolle avond, begon deze dag zwaar bewolkt, droog en een stuk kouder. Dat kouder is gebruikelijk na langdurige regen. Omdat ik nooit zo vroeg vertrek, was de 15 graden met blote knieën net te doen.
Ik ging richting zuid. Verder naar het oosten fietsen zou m’n rondje te groot maken en het Sauerland had ik al vaker gezien. Ik reed met een klein riviertje mee over een zeer rustige, flink slingerende oude hoofdweg langs Brügge naar Lüdenscheid.
Lüdenscheid is een grappig stadje boven op een heuvel. Mijn weg ging een tunnel in onder het centrum door. Die tunnel was voor fietsers verboden en dat was maar goed ook. Ik had anders mooi hun centrum gemist. Mijn idee om hier te overnachten was niet verkeerd, het was er een stuk aantrekkelijker en gezelliger dan in het kille Hagen, maar helaas zat die bui gisteren in de weg. Met een lekker zonnetje en de gebruikelijke 20 graden was ik dat al weer vergeten.
Zonder het echt opgezocht te hebben, kwam ik in een uitgestrekt natuurgebied met een 4-tal grote stuwmeren. In een eerdere vakantie had ik wel eens van een stel Duitse fietsers gehoord dat het erg mooi is vlak achter het Ruhrgebiet. Na de Verse-, Fürwigge-, Lister- en de Bigge-Talsperre begreep ik wat ze bedoelden.
De Fürwigge-Talsperre was helemaal mooi, omdat die al een tijdje leeg stond wegens werkzaamgeden aan de oude stuwdam. Dat dal was inmiddels volgegroeid en het water beperkt tot een miniscuul riviertje. Om dat lege meer was een mooi fietspad. Dat leek me wel leuk. Maar na de 10de lus was ik blij dat ik er eindelijk uit kon. Ik ontsnapte bij een boswachter over het erf en via zijn 3km lange ‘oprijlaan’ kwam ik na 10km omfietsen eindelijk weer op een normale K-weg.
Zo’n Kreisweg is een doorgaande smalle weg van het laagste niveau en daarom vaak geheel verlaten zoals deze. L-wegen (Landeswegen) zijn een slagje groter en ook nog prima te doen. B (Bundes)-wegen laat ik vrijwel altijd uit m’n hoofd, B-wegen komen erg overeen met onze N-wegen.
Bij Olpe hielden de meren op. Niet erg, want teveel van hetzelfde is ook niet alles. Bij de Olper kerk vraag ik me af of het een kasteel is of een kerk.