Feb-04: Rail Away Canada

Ik was al eens eerder van plan om iets te tikken over m’n getrein in Canada. Via Rail Away kwam daar een goede reden bij. Een van de laatste uitzendingen ging over de Agawa Canyon tour, die in Sault Ste Marie start. En in dat stadje tussen de grote meren heb ik in 1986 een maand of 3 gewerkt. Zag daar ook regelmatig een flinke trein vertrekken en besloot zo’n herfstkleurentochtje op m’n verjaardag mee te maken.

De trein zat ook toen al vol met veel US-burgers. Toch was het lang niet zo touristisch als in de laatste TV-opname. Sterker nog, ik ben de trein doorgelopen en trof er geen restauratiewagon. Hoefde ook niet, het ging immers om de omgeving. En die is zeker bezienswaardig.

Advertentie

Apr-23: Bed & Breakfast & Bike

Die term gebruikte ik in 1986 op m’n eerste lange dienstreis. Ik zat toen 4 maanden in Sault Ste Marie, de hoofdstad van Algoma in de Canadese provincie Ontario. De ‘Soo’ is daarin verreweg de grootste stad met destijds 60.000 inwoners. Het district Algoma, dat de helft groter is dan Nederland, heeft nu in totaal 115.000 inwoners. Ik zat er voor een programmeerklus en zo lang overnachten in een hotel leek me nix. Daarbij kende ik Ed, die destijds een paar maanden in een Egmonds hotel heeft gezeten.

Naast overnachten en eten huurde ik ook een van zijn fietsen om dagelijks de heuvel af te racen en ’s middags weer moeizaam op te klimmen. Zelf was/is het een fanatieke fietser. Toch hebben we maar een paar keer met elkaar (neer en -) opgefietst. Net als ik was en is het ook een enorme einzelganger. Wel deed ik een paar fietstochten met de fietsclub waar hij lid van was. Zo ging ik de eerste keer de USA illegaal in. Naar Canada mocht je toen als Nederlander zo, maar voor de USA had je een visum nodig en die had ik niet (nodig).

Jul-14: Vliegmatig (1)

Op dit weblog schrijf ik weinig over vliegen en dat is niet zo vreemd. De laatste keer dat ik in een vliegtuig zat was zo’n 15 jaar terug in 1998. Ook die keer was het voor het werk; een retourtje naar een Chicago-aanse staalfabriek. Rond 1990 vloog ik vaker naar Canada en de USA voor vergelijkbare projecten.

Ik kwam er op, omdat Mack een tijdje terug over zijn vliegreisje naar Zweden blogde, eveneens een retourtje dat door de baas (en uiteindelijk de klant) werd betaald. Hij had geen luchtfoto’s gemaakt en zelf heb ik dat wel een paar keer geprobeerd.

De eerste luchtdoop was op mijn 20ste, een heen en weertje Zestienhoven-Beek. Tegenwoordig heet dat Airport-Rotterdam – Maastricht-Aachen-Airport. Veel langere namen, maar de afstand is hetzelfde gebleven. Terminals (wachtruimtes en/of slurven) heb ik niet gezien. Er zal wel iets geweest zijn op dat gebied, maar het was niet nodig om in een 1-propellor vliegtuigje met 7 zitplaatsen te stappen. Dat vliegtuigje was gehuurd door de TH in Delft, waar ik stage liep op de lucht- en ruimtevaartafdeling. Hun eigen vliegtuig was al een tijdje stuk en een paar mensen die er werkten moesten toch vlieguren maken.

Het was tevens een kers op de taart voor de stagiairs.