Mrt-30: Allgäu

Eigenlijk schreef ik gisteren een beetje voor m’n beurt. Ik had wat koorts gehad bij het avondeten en ik had flink gehoest en kon daar lastig door in slaap komen. Toch had ik nog niet echt de conclussie getrokken dat ik bronchitis had. De volgende morgen werd ik wakker en had ik dus toch nog wat geslapen. Zoals beschreven had het bakkertje om de hoek een prima ontbijt. Twee luxe broodjes en een mok koffie voor maar 3 euro. Lekker en ik had er ruim voldoende aan.

Wederom begon het helder en erg koud. Ook nu (vrijdag 21 september) weer een graad of 4 rond een uur of half 10. Ik nam dus alle tijd voor het ontbijt, maar besloot toch verder te fietsen en nu wat directer zuidwaarts. Eigenlijk wilde ik wel een stukje Oostenrijk in, omdat me dat een jaar of 3 eerder goed beviel. Het fietsen ging goed en onderweg had ik geen last van hoesten. De koorts voelde ik ook niet meer. Maar ik deed wel rustig aan, vooral omdat het zo koud was. Daarbij is het een fietsvakantie en geen fietswedstrijd.

Via wat landweggetjes langs de spoorlijn kwam ik in Biberach. Eigenlijk was die plaats moeilijk te missen. Hier was wel een mooi terras in de volle zon en met een flinke koffie warmde ik daar lekker door. De temperatuur steeg wel sneller, waarschijnlijk door de wind die nu uit het zuiden kwam. Op de markt stond een grote podiumwagen van de Bondsdag.

Advertentie

Mrt-29: Over de Donau

Donderdag 20 september begon kraakhelder en enorm koud. Het was niet warmer dan een graad of 4. Dat terwijl ik pas rond een uur of half 10 op de fiets stapte. Het zag er buiten zeer aanlokkelijk uit, maar de lange broek en jas bleven erg lang aan. Als ik ze bij me had gehad, dan had ook nog een flinke tijd de wanten aangehouden. Maar helaas die lagen thuis.

Eigenlijk had ik net als gisteren niet echt een doel, behalve dat ik wat verder naar het zuiden wilde over wegen waar ik nog niet gefietst had. Bij Giengen ging dat eenvoudig, ik was daar nu voor de eerste keer. Maar verderop lagen Ulm, Biberach, Memmingen en Gunzburg en de Donau waardoor en langs ik in het verleden gefietst heb. Allemaal ontwijken was praktisch onmogelijk, ik zou hoe dan ook ergens de Donau oversteken.

Bij Giengen lag het voor de hand om de Brenz verder stroomafwaarts te volgen, maar dat lukte me niet. Op een bedrijventerreintje ontbrak een brug waardoor ik een stuk terug moest of -en daar koos ik voor- iets meer oostwaarts te gaan. Die rivier had ik niet echt meer nodig. Giengen ligt min of meer in het uitgestrekte Donaudal, waar het vlak is met wat hele kleine heuveltjes. Via Hohenmemmingen kwam ik bij Hermaringen overigens toch weer langs de Brenz te fietsen. Ik fietste zo verder tot Sontheim. Daar stond ik in dubio. De Brenz ging hier verder oostwaarts en ik zag toch meer in iets zuidwaarts.

Mrt-23: Brenz-Ommetje

In Schwäbisch Hall viel het ontbijt me enorm mee. Eigenlijk gewoon standaard. Er zat nog een andere pensiongast te ontbijten, maar de rest was al aan de arbeid. Het werd me duidelijk dat dit een pension was voor werknemers en niet voor zakenreizigers of managers. Even later werd m’n fiets uit de bierkelder gehesen via een steile stenentrap en een buitendeurtje van 1,3 meter hoog. In dit soort situaties ben ik blij met een lichte fiets van 14kg en m’n flink ingekorte stuur. Met het originele stuur was dit een stuk lastiger geweest.

De 8e fietsdag begon zonnig en niet veel later lokte dat een laatste foto van Schwabisch Hall uit. Het ‘fietspad’ langs de Kocher had ik zo weer te pakken. Een paar kilometer verder slingerde het riviertje hier zo sterk en lag ie zo uitgesleten diep dat een fietspad erlangs niet meer mogelijk was. Ik werd getrackteerd op wat landweggetjes die flink heuveltje op en heuveltje af gingen. De 50 meter hoogteverschil was daarbij niet het probleem, en het mooie asfalt evenmin. Maar geregeld tot 20% stijgen en dalen en het van hot naar her slingeren deed me besluiten om het op te geven. Dit schoot geen meter op en viel in de categorie hoe houdt men fietsers bezig.

Mrt-22: Jagst en Kocher

Op dinsdag 18 september 2012 (m’n 7de fietsdag) was het wederom schitterend fietsweer; geen wind, de hele dag vel zon en een graad of 23. Vanuit Gundelsheim was het maar een kleine heuvel over en ik fietste langs de Jagst. Dat was deze dag de bedoeling. Na een paar keer om me heen kijken vond ik fietsbordjes met de Kocher-Jagst-Radweg. Dat verwonderde me niets. Langs ontzettend veel Duitse rivieren zijn mooie fietsroutes uitgezet.

Na een kilometer of 25 trof ik op een flinke heuvel een groot bord dat Möckmühl het mooiste gedeelte had van deze fietsroute. Zou kunnen, maar ik bepaal dat liever zelf. Nog geen paar honderd meter treft ik een verdwaalde Duitse fietser van rond de 65. Hij fietste deze route in tegengestelde richting en had en bordje gemist. Was ie zo opweg naar de Neckar? Dat kon ik bevestigen. We raakten aan de praat en hij doet al jaren op mijn manier fietstochten, maar dan met tent en dus veel meer bagage.

Dec-06: 0729 Oberschwaben

Op 16 september begon de dag in Friedrichshafen en droog. De weersvoor-spelling was niet goed, maar dat gold vooral voor het midden en noorden van Duitsland. In dit gebied zou ik daar een staartje van mee kunnen krijgen. Daarbij wilde ik vandaag wel fietsen, na zo’n halve rustdag van gisteren. En van eerdere vakanties wist ik dat het mooi fietsen is tussen de Bodensee en de Donau. Probleem is wel dat ik er al veel gefietst heb en ik graag wat nieuws zie. Daarbij vertrouwde ik het weer niet helemaal.

Dus eerst maar naar een grotere plaats met station waar ik desnoods goed kan overnachten. Dat werd Ravensburg en ik ging er via een mooi omweggetje op af. Met 19 graden en wat wind in de rug was het goed te doen en was ik zo in Ravensburg. Ook daar ben ik wel eens geweest. Toen was het snikheet en zocht ik er schaduwplekken. Nu bekeek ik de leuke winkeltjes en mooie uithangborden. En heb er koffie gedronken in een fraaie koffiewinkel, die gedreven werd door mensen met een geestelijke beperking. Voor alles namen ze ruim de tijd en ik zat daar niet mee. Dat wil zeggen buiten werd het steeds donkerder en ik verwachtte elk moment een zware stortbui.