Apr-29: Hoe dan?

Dat was het eerste wat ik me afvroeg toen ik dit jacht zag liggen met achterop de bijpassende vlag:

Ben ooit dwars door San Marino gefietst. Ze hebben een leuke gezellige berg (Monte Titano), maar er is geen haven te bekennen – zelfs geen kanaal. De kans is groot dat dit scheepje met SMR-code gestationeerd is in Rimini. Dan is het daar wel een uitzondering. In de marina (Italiaans voor jachthaven) van Rimini zag ik alleen zeewaardige zeiljachten.

Advertentie

Fietsvakantie 1996 deel 1

Onlangs heb ik m’n lijstje met fietsvakanties een beetje aangevuld, om zo een indruk te geven waar ik zoal heb gefietst. Van die vakanties heb ik ansichten met achterop de route en een weerpictogrammetje. Per dag zond ik zo’n ansicht naar huis en later stopte ik die in een fotoalbum. Door een reisverslag van Sjanne rond Verona, de reacties van Ferrara en een RailAway-uitzending moest ik een paar keer aan die fietsvakantie van 1996 terugdenken. De meeste fietskilometers gingen door Italië, dus zou je denken dat nu verreden Giro ook bijdraagt. Maar dat is niet zo. De Giro zoekt vooral plekken op waar ik niet snel zal fietsen. Denk op grote wegen en akelig steile hellingen.

Echte verslagen maakte ik tot 2000 nooit. Had toen nog geen website of ook maar een dagboek. Dus alles wat ik nu opschrijf komt uit m’n hersenpan. De foto’s en de route helpen daar natuurlijk bij. In dat album had ik ook een simpel kaartje toegevoegd en ook die heb ik met een aantal foto’s ingescanned. Al met al maakte deze vakantie veel indruk op me. Niet alleen omdat ik door zeer bezienswaardige plaatsen kwam, maar ook door wat minder fraaie voorvallen aan het eind.

Mei-11: EU verliest van Armenië

En dan heb ik het natuurlijk nog een (voor dit jaar laatste) keertje over het Eurovisie LiedFestival (ESF). Volgens de huidige puntentelling won gisteren Oostenrijk, met Nederland op een 2de plaats. En dat hebben we natuurlijk aan Ilse te danken, die geen baard wilde laten staan.

Mij maakt het allemaal niet zoveel uit. Eigenlijk gaat het mij meer om het deuntje en had ik waarschijnlijk voor Armenië gekozen, bij gebrek aan iets dat er voor mij echt uit sprong. Liedjes en deuntjes zijn daarbij moeilijk met elkaar te vergelijken en wat dat betreft zal mijn stemming ook nog eens flink wisselen met mijn stemming.

Het enige ‘leuke’ dat mij aan het ESF trekt is de puntentelling, ik ben niet voor niets ‘gezegend’ met eens statistiektic. En met die puntentelling is natuurlijk erg veel mis. Deze keer wilde ik het hebben over het gewicht van de punten. Rusland heeft met 143,5 miljoen inwoners net zoveel punten te verdelen als San Marino, waar maar 32.000 mensen wonen. Daarmee is de stem van 1 San Marinees gelijk aan die van 4500 Russen. Idd volslagen belachelijk en niemand zegt er iets van. En eigenlijk was het verschil nog groter. In de Russische Federatie mocht iedereen telefonisch een stem uitbrengen en in San Marino mochten dat er maar een stuk of 5 van die 32.000.

Aug-08: Uit de oude Kijkdoos

Via een logje van Jojootje werd ik er aan herinnerd dat ik ooit een afwijkende kijkhobby had. Rond 1972 kreeg ik een oude TV die niemand meer wilde hebben. Hij deed het alleen in grijstinten en door het ontbreken van een goede antenne op het dak (daar was geen ruimte voor, want naast die van m’n ouders stond er al een van een oudere broer) was ik overgeleverd aan de VHF. Dat waren de eerste TV-kanalen waar Nederland 1 via Lopik, Smilde en Roermond te vinden waren.

Ergens bij de aanvang van de zomer had ik ontzettende last van storing. Het bleek dat buitenlandse zenders Lopik wegdrukten. Dus begon ik eens te kijken naast Lopik en vond daar een haarscherp beeld van een Spaanse zender; TVE. Zo goed had ik Nederland 1 nog nooit op dat ding gezien en de Spaanstalige Woody Woodpecker was uitstekend te volgen. Later heb ik veel gezien uit Italië, Jugoslavije (Ljubljana RTV), Roemenië, San Marino, Bulgarije, Tsjechoslowakije, Sovjet-Unie, Estland (Eesti-TV) en Zweden.