1196-Speyer

Zoals ik in Worms bedacht had, eindigde ik deze dag in Speyer. De stad waarvan de autobezitters overdreven veel reclame maken voor de SP. Jan Marijnissen zou daar heel blij mee moeten zijn. Als fietser met geotic en afkotic vind ik de Duitse kentekens een stuk interessanter dan die nietszeggende gevallen in NL. Het valt me in Duitsland telkens op dat ruim 90% van de auto’s op nog geen 10km van de eigen woning staan of rijden.

Overgangen tussen Kreisen (gewesten of steden met een eigen kentekenaanduiding) zijn haarscherp. Enkele kilometers over zo’n gebiedsgrens is het percentage auto’s met kenteken dat bij dat gebied hoort zwaar in de meerderheid. Nu is mijn blik wel vertroebeld omdat ik over kleinere wegen fiets en de menging op de autobanen een stuk groter is. Toch leid ik er uit af dat auto’s vooral voor kleine ritjes gebruikt worden en volgens mij is dat ook zo in andere landen als NL.

Helaas kan je het in Nederland dus niet zien. Ook jammer voor onze lifters of opinie-onderzoekers. We doen het in NL wel met onze vissersvloot. Iedereen weet dat HD Den Helder is en VD Volendam. Voor mij mag dat dus ook voor onze auto’s ingevoerd worden.

Deze dag kwam ik door een hele serie Kreisen. Ik begon in AZ, had niets met de locale voetbalclub van Scheringa te maken, maar met de plaats Alzey. Vervolgens WO voor Worms, FT voor Frankenthal, LU, MA en nu dus SP. Ik zag opeens ook een berg rondkarren met de letters RP. Dat staat voor Rhein-Pfaltz-kreis; het gebied rond LU. Kreisen zijn zeer variabel in oppervlakte en meer gebonden aan het inwonertal. Zo heeft kreis Kleve de afmeting van de provincie Utrecht en is ‘kreis’ Worms 10x kleiner. Worms heeft een eigen kenteken maar is net als een stel andere steden een zogenaamde kreisvrije stad.

Nu is het vervelendde voor Jan Marijnissen, dat ik SP bezocht op aanraden van Helmut Kohl. Hij vierde daar ooit zijn afscheid en in de reportage werd lovend gesproken over de schoonheid van Speyer en vooral hun Dom.

In mijn ogen klopte dat verhaal. Speyer vind ik een stuk aantrekkelijker dan Worms. Het is een mooie stad met een gezellig centrum en naast hun Dom zijn er een berg andere gebouwen die de aandacht vragen. Zo is er een mooie stadspoort en een zeskantige kerktoren die voorzien is van een loeder van een klok. Aan het geluid van een klok kan ik horen hoe groot ie is, en dat er een barst in zit. Ik kan me tot op heden geen grotere klok herinneren dan deze. Het was trouwens helemaal druk met gebeier in die plaats. Als je daar niet tegen kunt, dan is Speyer een accoustische ramp.

Begin met Kaart | Vervolg

Advertentie

1250-Landau

Het hotel in Speyer was me iets te groot. Toch zat ik wel lekker op loopafstand van het centrum, en daar heb ik wat ongemakken voor over. Na mijn opknapbeurt liep ik dan ook in zomerse kledij naar het centrum en vond ik er een leuk Italiaans restaurant. Ze hadden een lekker terras en een goede prak pasta. Volgens mij was de laatste pastamaaltijd alweer een week terug in Nijmegen.

Net toen ik het eten en het toetje op had viel er een druppel. En nog een dikke. Dat bleek totaal geen probleem, automatisch schoof een grote luifel over ons heen. Toch had ik er lang genoeg gezeten en bedacht naar het hotel terug te gaan.

Nog geen 100 meter verder bij de grote stadspoort begon het opeens flink te donderen en barstte de lucht open. Volledig lek. Wat een wolkbreuk! Ik had direct een ‘droog’ plekje gevonden in zo’n oud gebouw met pilaren aan de voorkant. Ondanks dat ik anderhalve meter van het neerslaggebied stond, werden m’n schoenen toch nat van het opspattende water.

Na enkele minuten stonden er 10 mensen om me heen. Allemaal doorweekt. Zij ariveerden duidelijk enkele minuten te laat. Aan de overzijde was een verlicht gebouw waar de regen mooi te zien was. Een imposant gezicht, maar op de foto is dat minder goed te zien.

Na 20 minuten gezellig kletsen (in beide betekenissen) werd het droog en liep ik terug. Wel oppassen om niet onder uitlekkende bomen door te gaan. Zo’n stortbui is mooi om te zien, maar heb ik liever niet onderweg ‘Ins Mitten des Nichtwo’.

De volgende ochtend begreep ik wat er mis is met grotere hotels. Ik had al een OE-reisbus uit Olpe zien staan, een plaats waar ik 3 dagen eerder fietste. Niet erg dat ze met de bus komen, maar ze gingen ook allemaal tegelijk de eetzaal in en wel net voor m’n neus. Toch viel het best mee en door het koudere weer wilde ik toch al niet te vroeg op pad.

De lucht was somber, maar ik had niet de indruk dat er water uit zou vallen. En ook deze dag werd het met de kilometer beter. Via Germersheim fietste in naar Landau. Een mooi gebied met prima fietsroutes over kleine en vlakke landwegen. Hier was ik duidelijk in het tabaksgebied van Duitsland beland. Overal grote bruine schuren waar tabak hing te drogen. Ik kan me niet herinneren dat ik die eerder ergens gezien heb. Die tabaksschuren kende ik alleen van Amerikaanse TV-programma’s.

In Landau scheen inmiddels de zon en was het een graad of 20. Ik vond het een stad die beter in Polen pastte. Het centrum was nogal verlaten, slordig onderhouden en te ruim. Heel anders dan bijvoorbeeld Worms of Speyer waar alles netjes voor elkaar is. Toch had deze stad wel iets, van mij hoeft het allemaal niet zo netjes.

Begin met Kaart | Volgende