Dec-17: Broeikassen Alkmaar

Tot voor kort waren hier alleen broeikassen te vinden in Heerhugowaard-Noord (Altongebied) en een paar in de Schermer. Maar sinds enkele weken staan ze nu ook in de Alkmaarse Binnenstad.

Deze op de Platte Stenenbrug zag ik eerst:

Advertentie

Jul-27: Xitrnimé

Met dank aan Ruben Oppenheimer die me zo net op het titel-idee bracht.

De aanleiding voor dit schrijfsel was een tweet van OZ:

Hoezo zijn de Fransen opeens zo boos over covidvaccinatie terwijl ze zonder enige vorm van protest hun overheid 11 andere vaccins al jaren laat verplichten bij borelingen? #dtv #vaccinatiee

Jul-07: e-Bike vs Terrasterreur

In de afgelopen dagen vielen 2 dingen samen. De gemeente Alkmaar wil een belangrijke hoofdfietsroute door de stad verbieden en iemand had een stukje in een landelijke krant geplaatst over teveel aandacht voor de e-bike:

Laat-west
Beide items hebben iets met elkaar te maken. Zo is de aanleiding voor het verbieden van de fiets de zogenaamde e-bike. ‘Het is niet leuk winkelen als er steeds fietsers langs je zoeven.‘ En zo’n verbod komt vreemd over als diezelfde gemeente een jaar eerder raadsbreed een fietsnota heeft aangenomen waarin dezelfde winkelstraat als hoofdfietsroute is opgenomen.

Jun-O2: Afstand en/of Tijd

Eigenlijk wil ik minder over corona bloggen, maar dat is lastig als je allemaal ‘ontwikkelingen’ om je heen ziet plaatsvinden. Deze spotprent van Gerrit de Jager sluit daar goed op aan:

Mei-15: Zuipschuiten

Ik lees graag bij Buurtaal van Alexandra. Zij woont een dik decennium in Duitsland en laat mooi de verschillen zien in taal en cultuur tussen haar oude en nieuwe leefomgeving. Onlangs schreef zij over Biergärten. Die Biergaardes vind je bijna niet in Nederland, terwijl het juist goed bij de Nederlanders past. Op mijn vakanties ben ik veel door Duitsland gefietst en heb ik daar menige biertuin bezocht.

Vaak is het iets achter een café, waar je lekker in de zon aan een biertje kan zitten. Ik hou van de buitenlucht, maar knap vaak wel af of de simpele houten banken zonder enige leuning. De laatste keer dat ik daar intuinde was in een buitenwijk van Schwerin. Hun spartaanse meubilair stond tussen de kroeg en de weg met alleen een heg als afscheiding. Het was dus een soort terras met als voordeel prachtig avondweer en direct naast het het recavrije pensionnetje waar ik sliep. Ook was erg leuk dat deze er niet voor de touristen was, maar echt voor de buurt. Het was dan ook een komen en gaan van mensen die elkaar goed kenden. Erg  gezellig en gemoedelijk en de reden dat ik er wat langer bleef.

Feb-04: De Vervuiler Betaalt

Een principe van een aantal jaren terug, waar je niets meer over hoort. Vreemd, want ik ben het er nog steeds mee eens. In dit geval zou ik het toe willen passen op de rokers, die de lucht in en om de horeca vervuilen. We hadden 1 of andere Klink, die het roken in de horeca aan banden wilde leggen. Dat moest ie van de Europese Unie, Ab K had een berg collega’s, die vergelijkbare wetten hebben gemaakt. Dat is flink in de schoenen gezakt. Ook horecabiedend Alkmaar lapt die wetten ruim aan de laars.