Site-archief
Apr-25: Bootjes Volgen
Iedereen kent Flight24 of vergelijkbaar, waar mee je vliegtuigen kunt volgen. Bestaat ook voor de treinen op het Nederlandse spoor. En er is een wereldwijde versie voor schepen. Die kan je gebruiken om te zien dat de Ever Given nog altijd in een groot meer halverwege het Suez-kanaal ligt.
Aug-02: Victorie Sail 2019
Ik had al een deel gemaakt met hoofdzakelijk oude binnenvaartschepen. Bij deze een soort 2de deel met overig materiaal. Allereerst een nog niet al te fraaie schuit, met de mooie naam Vaarrari. De eigenaren zijn druk bezig om hier een flitsende bootide van te maken, maar dat gaat nog wel even duren.
Niet veel verder was een fraai houtsnijwerk te zien. Ik herkende er meteen de Zuiderkerk van Enkhuizen in. Ik keek er dan ook niet van op dat Enkhuizen achter op de kont stond. Een ander schip aan de Voormeer had een BSA uit 1952 aan dek. Haar man gebruikte die nog regelmatig.
Fietsvakantie 1996 deel 2
Ik heb op de boot overnacht. Net even gemeten, die vaart zo’n 12 uur over de 560km tussen Bari en Patra. Bij aankomst heb ik in Patra een slaapplek gezocht en heb ik daar de middag wat rond gekeken. Ik weet nog dat ik er bretels heb gekocht. In Italië was het al niet eenvoudig om te communiceren, maar Grieks is nog een tikkie lastiger. Beide talen heb ik niet op school gehad en voor onderweg heb ik geen woordenboek of ook maar -lijstje meegenomen. Ik dacht dat een deel wel Engels of Duits zou spreken en dat viel behoorlijk tegen.
Door het fetsen was ik flink afgevallen en m’n fietsbroek begon af te zakken. Galgen zouden wel eens de oplossing kunnen zijn. Uiteindelijk zag ik een zaakje met herenkleding en bedacht dat die wel zoiets zou hebben. In de winkel zag ik echter niets hangen. Dus probeerde ik het bij de man achter de toonbank. Hij sprak alleen Grieks. Dus bedacht ik een gebaar. Virtueel deed ik m’n duimen achter de onzichtbare bretels. Bewoog m’n handen naar voren, liet ze los en zei ‘toing’. Hij moest lachen, bukte en pakte van onder de toonbank een doosje met bretels die ik nog altijd heb. Prima prijs, niets mis mee.
Jul-17: Bede-Vaart deel 2
Bij deze de resterende foto’s van de Bede-Vaart expositie op en langs de Stadswal. Ook hier gebruik ik de nummers die op de informatieborden staan, met daarachter de titels die bij mij naar boven borrelen als ik zoiets zie. Deze serie begint in loopvolgorde bij nummer 9. Een soort veerpont, met daaronder de vaartijden. Niet dat ik ‘m ook maar 1 keer heb zien varen. Wel klimmen er dagelijks kinderen op. In dit geval een stel oudere meiden, die er op lagen te zonnen. Zo kan kunst functioneel zijn.
Na 9 komt 8. Dwz 8 staat op het bolwerk van het Kruithuisje tussen nummer 9 en 10. Mogelijk bedachten ze later deze ‘Kruithuispoort’ op het bolwerk te plaatsen. Er hangen 3 grote buisklokken in en een week later was er ook een klepel te vinden.
10 moet Eva voorstellen en op de foto links daarvan staat een glimmende surfplank. Dat was nummer 11, maar volgens mij is die gesneuveld. 12 is iets blauws van een sloperij. Dat is bij de Bergerbrug. Loop je rechtdoor, dan vind je nog een paar projecten van scholen (nummer 14a en b). Als je echter rechtsaf gaat, dan vind je bij de Grote Kerk nummer 13. Dat moet iets voorstellen uit de Kermis, die daar jaarlijks staat.
Meer info is te vinden bij de Kunstuitleen Alkmaar.
Jan-20: Stormloop met Uitslag
Afgelopen donderdag waaide het behoorlijk. Ik had begrepen dat het na de middag het ergst zou zijn. Dus daar hield ik een beetje rekening mee. Kwam ook wel aardig uit. Om half 3 moest ik in het ziekenhuis zijn voor m’n bloed-uitslag. Tegenwoordig heb ik miezerige pilletjes tegen botontkalking. Die moet ik een uur voor het ontbijt innemen en ik mag dan ook een uur niet liggen en lekker doorpitten. Dus bedenk ik wat anders als ochtendbewegingen.
Kortom rond kwart voor 10 ging ik de deur uit om eens bij het Bierkadepontje te kijken. Dat heeft te maken met een ander tijdelijk fietspontje dat een jaar gaat varen, omdat er een brug wordt vervangen. Onderweg trof ik wat kapotte dakpannen op m’n pad en ik besloot iets verder van de gevels te lopen. Zeg maar midden op straat. We hebben hier veel autoluwe gebieden en dan is dat totaal geen probleem.
Feb-07: Velser Railpont
Even iets heel anders. Ik ben actief in een werkgroep van Mirt/NowA, die alternatieven moet aandragen voor de ontlasting van de A9 (en N242) tussen Schiphol en Alkmaar (Heerhugowaard). Mirt staat voor Meerjarenprogramma Infrastructuur, Ruimte en Transport en NowA staat voor NOordWestkant Amsterdam. De A9 zou verbreed moeten worden voor voldoende capaciteit, maar mogelijk kan dat geld beter besteed worden om mensen daar van de auto naar het OV (Openbaar Vervoer) en/of de fiets over te halen. Dat hoeft niet voor de volle lengte, er rijden voldoende auto’s, die maar een stukje van de A9 gebruiken tussen bijvoorbeeld Alkmaar en Uitgeest.
Het is leuk en goed dat er aan de fiets wordt gedacht. Een fiets is net als een auto flexibel, je hoeft niet naar een opstapplek en hebt niet te maken met een dienstregeling. Daarbij zorgt de e-bike voor grotere fietsafstanden. Het gaat dan vooral om woonwerkfietsers. Er wordt inmiddels druk overlegd en over de uitkomst valt nog weinig te zeggen. Veel deelnemers zien de fiets zeker zitten als oplossingsrichting.
Lees de rest van dit bericht
Nov-08: 1999-Aanvullingen
Gisteravond heb ik m’n verslag en ‘foto’s‘ van m’n fietsvakantie in 1999 online in 3 delen: deel 1 – deel 2 – deel 3 herplaatst. Het was een van m’n eerste fietsverslagen die ik rond 2002 op m’n website zette. Die website hield het vol tot 2009 en toen liet de provider het afweten. Ik had via hen nog wel een ADSL-verbinding, maar moest het toen doen zonder mailadres en zonder website. Jammer, maar omdat ik toen ook al blogde bij Webminlog had ik bedacht om dit oude verhaal daar naartoe te verplaatsen. Met een aantal van die verslagen is dat gebeurd, maar aan 1999 ben ik nooit toe gekomen, want toen schee ook Webminlog er mee uit.
Cadillac
Een paar dagen terug schreef ik over een aardige ervaring in Cadillac en bedacht ik om toch ook maar de rest van dat fietsverhaal uit 1999 op dit blog te herplaatsen. Het werk viel wel mee en het verhaal heb ik vrijwel gelaten zoals ik het in 2002 opschreef. En dat was vrij eenvoudig. Ik had toen nog geen idee hoe bezoekers op dat soort verslagen zou reageren, simpelweg omdat een reactievak destijds ontbrak.