Jul-22: Vietnam grote winnaar

Het mag duidelijk zijn, dit is nog weer zo’n corona-statistiek-bericht. Eerst even over Nederland. Over de afgelopen week meldde het RIVM 7 doden. (oranje vlakjes hiernaast) Zelf kom ik met hun cijfers op 3 tot 5. 2 waren duidelijk in de weken ervoor en 2 zaten op de meetgrens van 14 juli. Als ze voor 10:00 zijn gestorven, dan hoorden ze nog in de week ervoor en anders in de afgelopen week.

Als je een indruk wilt hebben dat het beter of minder goed gaat, dan moet je daar geen getallen in prakken van enkele weken eerder. Dat mag wel, maar zeg dan 5 in de afgelopen week en 2 daarvoor. En niet zoals in het Journaal simpelweg word gesteld: 7 in de afgelopen week.

Advertentie

Mei-04: Herdachte Herdenkingen

Ik heb altijd bijzonder veel moeite gehad met de Nederlands Herdenkingsdag. Dat begon al vrij vroeg toen ik wat bewuster werd gedurende de VietNam-Oorlog. Het Westen (lees de USA, die ons nota bene had bevrijd) had daar niets te zoeken. Nederland kroop in de kont van de USA en steunde dat geknoei, wat later tot gevolg had dat Pol Pots Rode Khmer er in Cambodja een enorme bende van kon maken. Dwz Nederland steunde aanvankelijk dat massamoordregiem, omdat VietNam hun buurland te hulp kwam en VietNam nog immer ‘onze’ vijand was.

In mijn ogen had de Nederlandse regering niets geleerd van al die herdenkingen en dat is er later met Srebrenica en onze ‘hulp’ in Afghanistan, Iraq en Syrië niet beter op geworden. In mijn optiek veroorzaken we altijd nog meer ellende dan we oplossen. En dan heb ik Indonesia, Nieuw Guinea en de Molukken nog niet eens genoemd. Dat was voor mijn tijd en heb ik ook naderhand niet goed gevolgd. Naast de directe slachtoffers wordt er onbedoeld veel haat gekweekt en zorgt het onder meer voor flinke migratieproblemen.