Okt-30: Of je worst lust

Deze snijplank kwam ik een paar weken geleden bij de Hema tegen. Idd de winkelketen waar nog altijd mensen een halve rookworst uit het knuisje scoren. Uit het nieuws begreep ik dat de WHO een onderzoek heeft gedaan over worst en aanverwante verwerkte vleeswaren als ham, Hamburgers, Frankfurters, gehakt, bacon, frikandellen, rookvlees en corned beef op basis van rundvlees, varkensvlees, paardenvlees en geitenvlees al dan niet gerookt. Hier een setje vragen en antwoorden in het Engels. Daar uit ook het onderstaande lijstje om zaken in perspectief te zetten.

Geschatte Aantal doden per jaar in Nederland *)
en (percentage van het totale aantal jaarlijkse doden **)

Tabak/roken                      2400  ( 1,73%)
Alcohol/Drank                    1450  ( 1,04%)
Luchtverontreiniging              500  ( 0,36%)
Eten Rood Vlees                   120  ( 0,09%)
Eten Verwerkt Vlees                83  ( 0,06%)

*) Er van uitgaand dat Nederland niet afwijkt van de rest van de wereld.
**) Het totale aantal doden ligt in NL rond 140.000 mensen per jaar.

Aanvulling uit het CBS:

Nieuwvormingen (kanker)         44500  (31,79%)
Hart- en vaatziektes (zout/vet) 38000  (27,14%)
Luchtwegen en longen            11500  ( 8,21%)
Vallen                           3000  ( 2,14%)
Zelfdoding                       1850  ( 1,32%)
Verkeer                           700  ( 0,50%)
Moord                             125  ( 0,09%)

Advertentie

Jun-14: Olifant en Paling

Het gonst weer in de media dat er van alles niet klopt met ons voedsel. Het begon met paard dat voor rund werd verkocht en nu wordt zomaar pandan rijst verkocht als gewone rijst. Ik zie het probleem niet zo, maar wat er op staat moet er natuurlijk wel in zitten.

Ik had al eerder geblogd dat men vroeger duidelijker was. Bij een paardenslager hingen paardenkoppen aan de gevel en bij een rundslager runderkoppen. Gisteren zag ik een derde variant in Schagen. Overduidelijk dat ze hier olifantenbiefstuk en olifantenworst verkopen:

In de supermarkt trof ik eerder palingworst aan. Leek me weer eens wat anders. Toch maar even de verpakking gelezen. 0% paling en 82% varkensvlees. Zo worden we flink in de maling (vrouwtjes paling) genomen.

Feb-16: Paardenbiefstuk

Ik moet vreselijk lachen om het paardenvleesgeleuter. Zal wel in Engeland bedacht zijn. Die doen erg moeilijk over alles wat met paarden van doen heeft. Het ging zo ver dat het Parool de biefstukkoning van Amsterdam tot een bekentenis dwong: ‘Ja, we gebruiken al sinds 1949 paard voor onze biefstukken.’ En dan denk ik tsongejonge. Met de uitbater ben ik het eens dat paardenbiefstuk lekkerder is dan biefstuk van een rund. En dat wist ik al ruim 40 jaar terug.

Mijn ouders hadden het niet ruim en alleen op speciale dagen (verjaardag van m’n vader) werd er geld uitgegeven aan een stukje paardenbiefstuk. Heerlijk vonden m’n ouders dat. Ik vond het ook erg smakelijk. Later heb ik in menig duur restaurant op kosten van m’n baas aan de biefstuk gezeten. Helaas was dat nooit paardenbiefstuk, de smaak van thuis werd dus nimmer geëvenaard.

Ik ben overigens een semitariër.

Dec-32: Voorneemtip

Twee jaar eerder schreef ik al eens een voorneemtip en vandaag gaat die aangepast in de herhaling. Als je het zat bent om maar steeds met roken en teveel (vlees) eten te stoppen, denk er dan eens aan om juist met fietsen te starten.

Dat wil zeggen meer fietsen en meer wandelen mag natuurlijk ook. Veel fietsers hoef ik niet over de streep te trekken. Die snappen best dat zoiets handig is tegen bewegingsarmoede, overgewicht, parkeeroverlast en CO2-uitstoot. Daarbij kan je flink besparen op brandsof- en sportschoolkosten.

Twee jaar terug was er een actie ‘Fiets naar je werk’. Die actie heeft nu de naam ‘Fietsen Scoort!‘, en je kan nu ook meedoen als je geen werk hebt. Inmiddels mag je alle (dus ook recreatieve) fietskilometers doorgeven en valt daar een aardige prijs mee te winnen.

Ik doe al een jaartje mee en kwam op 3300 km. Dat is meer dan het gemiddelde van 900, maar een stuk minder dan voorgaande jaren die tussen 4 en 12 Mm lagen. Aan mij hebben de organisators niet zoveel. Ze zullen het leuk vinden dat ik 660 kg CO2-uitstoot heb vermeden en dat er derhalve geen 33 bomen geplaatst moeten worden om dat te compenseren. Nee, ze willen ook graag dat bedrijven meedoen en meesponsoren aan fietsprojecten in de 3de wereld.

Zelf fiets ik liever 100km, dan dat ik een boom moet planten. Dat laatste lijkt me veel meer werk. Overigens is die uitstootvermijding in mijn geval ook niet van toepassing. Als ik niet fiets, dan loop ik. Tot nu toe was ik te lui om een rijbewijs te halen en een auto aan te schaffen. Steeds bij een tankstation langsgaan lijkt me ook nix, om maar te zwijgen over ramenkrabben.

(De beste wensen voor 2008.)

Dec-24: Wild

En dan bedoel ik geen ADHD-ende wildplassers, maar echte dieren in “het wild” waarop gejaagd wordt. Ik was al een tijdje bezig met een soort online tv-uitendingen webpagina. Uitzendingen die ik mooi of interessant vind zet ik daarop. Door erop te klikken, start meteen de uitzending in Windows Media Player. Dus niet zoeken, klikken, zoeken en weer klikken, maar hup direct starten alsof het de tv zelf is.

Op die pagina staan o.a. de laatste uitzendingen van “Kortgehouden” en daar wilde ik via dit logje wat aandacht voor vragen. Er staan echter ook uitzendingen van de KVW op, de “Keuringsdienst Van Waarde”. Op TV wordt helaas weinig naar de RVU gekeken en veel mensen weten nog steeds niet dat zij zeer aparte TV maken, dat het midden houdt tussen een consumentenprogramma en een documentaire. Hun laatste aflevering ging over “Wild”. Mooie opnames in Schotland, en verassende info. Zeker het bekijken waard. Pas wel op dat de uitzending “schokkende beelden” bevat.

Toen ik er naar keek, ontrinnerde ik me m’n bezoek aan verre familie in British Coulumbia. Dat betrof een stel houthakkers die al vloekende (1 fuck per 5 seconde) machinaal bergen leegtrokken. Dat hout wordt vervolgens gebruikt voor krantenpapier van de grote amerikaanse dagbladen. Het was een mooie verlaten omgeving, en nadat ze me de grote bosbouwmachines hadden getoond reden we huiswaards.

Plotseling zag de chauffeur een Moose de weg oversteken. Toen bleek dat mijn beide verre achterneven een jachtvergunning hadden. Ze mochten 20 van die Noord-Amerikaanse elanden per jaar af schieten. Een ging achter op de pick-up staan met 2 geladen jachtgeweren. De ander scheurde achter de buit aan. “Wildwest” waarbij ik de indruk kreeg dat de Dukes of Hazard toch wel een realistisch beeld schetste. Uit tegenover gestelde richting doemde een pick-up van kennissen op, ook die reed als een bezetene met zo’n schietfiguur in de bak.

In dat zeer bosrijke gebied was het me een wonder dat ze elkaars banden (of erger) niet lek schoten. Na een halfuurtje was het onze schutter gelukt om het beest om te leggen. Toen bleek het echte werk te komen. Die 400kg krijg je niet zomaar in je pick-up. Hij werd dus aan de kant afgetankt en vervolgens werden de ingewanden eruit gehaald. Wat overbleef werd met 3 man in de bak van de auto gesjord. Bij aankomst werd ie in de schuur gedumpt. Wat daarna met het spul gebeurd is weet ik niet. Ik bleef er maar enkele dagen en heb er geen Moose gegeten.

Dit gebeurde in september, en het was de eerste die ze dat jaar op de korrel kregen. Dus zo vaak schijnt zo’n kans zich niet voor te doen. Geen wonder dat ze wilden dat ik langer bleef.

Nu noem ik mezelf al een tijdje een semitariër, iemand die vlees eet met mate. 70 gram vind ik mans zat en vaak is dat maar voor een deel vlees en een ander deel beschuitkrummels. Ik lust ook vlees van wilde dieren, wat doorgaans een stuk magerder is. Die beesten hebben gerend en worden niet zo vies vet als varkens. (Varkensvlees eet ik vrijwel niet.)

Beest in bakkie bij aankomst.

In de uitzending wordt gemeld dat Britten geen wild eten. Toch kan ik me goed herinneren dat ik daar wel wild gegeten heb in een restaurant dat daarin gespecialiseerd was. Mensen kwamen uit de wijde omtrek om dat te proeven. Het was er prima eten, en dat had vooral te maken met de Italiaanse kok. De eerste Brit die eten kan klaarmaken zonder het te blakeren, te verkoken of uit te drogen, moet nog geboren worden.

Voor de mensen die met Kerst wild op tafel zetten raadt ik aan even de uitzending te bekijken. Mij kwam ie uiterst realistisch over. (Zelf ga ik aan de boerekool met worst.)