Feb-09: 1714 Duitse Eenheid?

In Meiningen begon de dag (22 september) behoorlijk mistig. Reden om eerst nog even een kijkje te nemen bij hun spoorwegmuseum. Maar helaas, alleen rondleidingen en zodoende kon ik er pas om 12 uur terecht. Een paar uur rondjes fietsen zag ik niet zitten en zo’n enorme treinengek ben ik nu ook weer niet.

Ik zocht de Werraradweg weer op en ging verder huiswaarts, want de rivier stroomt daar nog (met veel geslinger) noord- en westwaarts. Mooie rustige weggetjes en de mist trok langzaam op. Tot Wassungen had ik vooral asfalt onder de banden, maar daar veranderde dat. Het spoorlijntje was aan mijn zuidwestkant van de rivier gekomen en daar lag 5 tot 40 meter hoger een prut/puinpad voor fietsers naast. De prut viel het meeste mee, maar het grove puin deden me af en toe afstappen. Ik hou liever mijn banden heel en sommige dalingen leken me ook niet echt veilig. Wel mooie vergezichten over de Werravallei.

Advertentie

Feb-04: 1591 Thüringen

De volgende morgen begreep ik pas goed dat ik in een zeer chique pension zat. In een prachtige opkamer met veel schilderijen en grote kroonluchters genoot ik van m’n ontbijt. Het voelde alsof ik bij Trix aanzat. Vervolgens ben ik dus naar de burcht gefietst. Was daar -op wat tuinmannen na- vrijwel alleen. Eigenlijk niet zo vreemd, het was maandagochtend en de herfst was net aangevangen.

Trouwens geen herfstig weer. Met 23 graden, zon en wat bewolking was het heerlijk fietsweer. Dus na een paar uur zwalken stapte ik op en vertrok ik richting husiswaarts. In dit geval richting noord. Via wat rustige wegen kwam ik in Eisfeld. Eigenlijk was het laatste deel best een grote weg, maar door de nieuwe kortere autobahn had ik de weg bijna geheel voor mezelf. Zo fietste ik Beieren uit en Thüringen in. Ik had bedacht wat door het Thüringerwald te fietsen. Begreep dat dat mooi moest zijn.

Okt-27: 0659 Gotha

Ook deze ochtend (donderdag 18 september) begon met zo’n graad of 8 behoorlijk fris. Maar het was lekker zonnig en droog, en dan wil ik graag fietsen. Eigenlijk moest ik eerst maar eens kijken of dat ging, want na die verzwikking was lopen niet bepaald een succes. In het hotel deed ik de grote brede trap naar beneden maar dubbel. Dus beide voeten hebben op elke tree gestaan. Maar goed het fietsen viel me mee.

Ik zocht weer de Werratalradwanderweg op, die ook hier weer prachtig was. Bij Wanfried zag ik voor het eerst een schip in de Werra. Duidelijk een nepschip, dat bij een gesloten restaurant hoorde. In Eschwege en op nog een paar plaatsen heb ik wat sluisjes gezien, dus scheepvaart moet wel mogelijk zijn. Maar echt, in de 150km Werra heb ik niet eens een kano kunnen ontdekken.

Okt-23: 0562 Eschwege

Zo’n rond half 12 vertrok ik dus met lekker fietsweer, maar ondanks het zonnetje werd het niet veel warmer dan 15 graden. Het was wel lekker windstil, dus eindelijk eens niet die koude oostenwind. Ik bedacht langs de Werra stroomopwaarts te fietsen. Ik had al eens langs de Weser gefietst in een tijd dat halverwege de Werra een zwaarbewaakte grens was.

Het was een mooi bewegwijzerde route en ik vond de bijbehordende totempalen met topfiets wel grappig. Witzenhausen en Alendorf zijn leuke stadjes. Bij Lindenwerra zat ik zomaar in het voormalige Oost-Duitsland. In dat huidige Thüringen moest ik voorrang geven aan een paar 100 overstekende koeien. Stond ik daar zomaar een kwartiertje te wachten op een eenvoudig prutweggetje, samen met een Barkas vrachtwagentje. Tijdreizen bestaat dus echt. 10km verder zat ik weer in Hessen, de grens tussen beide deelstaten verloopt er nogal grillig.

Okt-20: 0496 Hann. Münden

Ik vond de vorige aflevering wat lang worden en heb die beëindigd toen ik in Hann. Münden arriveerde. Bij deze nog iets meer over die stad. Toen ik ergens bij Biedenkopf rondfietste bedacht ik aan te sturen op Hann. Münden en deze keer lukte dat. In een grijs verleden heb ik hier overnacht in een Jeugdherberg. Deze plaats lag toen op mijn fietsroute tussen Alkmaar en Graz. Het was toen rotweer en ben noodgedwongen 2 nachten en de tussenliggende dag in die jeugdherberg gebleven. Daarna kon ik weer weg, was de Fulda 1,5 meter gestegen en was die op sommige plekken 5km buiten z’n oevers getreden.

Ik heb het centrum toen wel bekeken, maar zeer beperkt. Door de slagregens heb ik dus meer rondgehangen in de jeugdherberg en was ik blij dat het eindelijk droog werd en ik weer verder kon fietsen. Achteraf kreeg ik daar spijt van. Toen begon het me te dagen dat het wel een bijzondere stad is. Later kwam ik niet meer echt in de buurt en nu dus wel.

Okt-18: 0442 Edermünde

Het mag duidelijk zijn, ik zocht vanuit Korbach weer de Eder op. Korbach was eigenlijk een soort ‘doorschietertje’ wat te maken had met de lege Edersee en de aanwezigheid van een volwaardig treinstation. Dat station bleek niet nodig, het weer was deze dag (16 September) een stuk beter en begon met veel zon. Het bleef wel fris (’s ochtends 8 graden en op de dag maximaal 15 graden) door de stevige noordoosten wind.

In het ontbijtzaaltje hing een prachtige kaart met alle (gemeente) wapens van het Kreis Waldeck-Frankenberg, waarvan Korbach (KB op de kentekens) de hoofdstad is. Ik had nog nooit van de plaats Waldeck gehoord (wel van een beroemde voormalige logger met die naam). Toen ik zag dat het oostelijker aan de Edersee lag, fietste ik daar via Ober- en Nieder-Werbe op af. Die laatste lag al aan de Edersee, die daar wel gevuld was. Nou ja, het water stond wel laag, maar er was weer duidelijk een (stuw)meer met wat bootjes te herkennen.