Site-archief

Feb-27: Wees Voorbereid

.. moeten ze bij de Kringloopwinkel bedacht hebben:

Ondanks de te warme winter (kwik kwam hier nog niet onder de +2 celsius), zou er toch nog wat sneeuw kunnen vallen. Maar of er dan voldoende blijft liggen?

Advertentie

Dec-21: Daglengte in de Lift

Volgens anonieme beursanalisten en m’n water gaan de dagen vanaf nu een halfjaar lengen. De nacht heeft z’n langste tijd gehad. Zie de zelfgebakken taartdiagrammen:

In De Rijp en andere plaatsen waren in de afgelopen week ‘midwinterfeesten’, terwijl het toen nog herfst was. Eigenlijk net zo vreemd als de Duitse Oktoberfeesten, die in September beginnen.

Dec-08: Winterklaar

Zo! Dit weblog is weer winterklaar. Inderdaad geen dwarrelende sneeuwflokken. Ik zou graag willen weten hoe je dat waardeloze script op andere wordpress.com-blogs de nek om kan draaien, anders dan naast de browser klikken om die zo inactief te maken. Punt is dat dat script mijn processor flink aan het rekenen zet en dat om die reden de 2e ventilator begint mee te blazen. Los van zo’n 10 watt meer verbruik begint het hier ook nog eens te tochten als ik zo’n site bezoek.

Nee ik heb alleen de 3 zomerse kopfoto’s vervangen door 3 winterse. 5 kopfoto’s die daar tussen zitten laat ik het hele jaar door staan. In maart gaan die winterse weer in de kast en komen de zomerse weer. Veel stelt het dus niet voor en ik vraag me af of regelmatige bezoekers dit na een jaar of 5 inmiddels in de gaten hebben.

Lees de rest van dit bericht

Jan-25: Bikewraps

Een dikke maand terug kreeg ik een tip van Marjan, Margreet, Margot, Trijntje of een andere vaste reageerder. Helaas weet ik dus niet meer wie en kan ik er niets meer van vinden. In elk geval ging de tip over winterbanden voor de fiets. Zie hieronder:

Lees de rest van dit bericht

Mrt-21: Pik in, ’t was winter

Gisteren liep ik door mijn stadsuper en zag ik dat het eigen merk ‘magere’ rookworsten in de relame was. Die dingen smaken goed. Maar het waren van die grote, 350 grams lellen. En daar doe ik te lang (4,5 dagen) mee. Ik kijk dus even wat de prijs is van de kleinere 250 grams versie.

Tot mijn verbazing waren die een stuk goedkoper dan de laatste keer, terwijl ze niet eens in de reclame waren. De 1,19 vond ik een prima prijs, dus de grotere (naar 1,71) afgeprijsde liet ik rechts liggen. Ik had mijn bedenkingen en hield het geval even later onder de publiekelijke scanner, die halverwege de winkel hangt. En jawel, die gaf 1,48 aan. Naar mijn mening klopte dat beter, het is niet zo’n goedkope winkel.

Toch nam ik hem mee naar de kassa. Die 1,48 heb ik er ook wel voor over. Het is altijd nog beter dan een paar dagen langer over zo’n grotere worst doen of een deel van zo’n grote worst moeten weggooien.

Bij de kassa gaf ik aan dat er iets niet klopte, in de veronderstelling dat zij het foute prijskaartje in het schap zouden aanpassen. Veel mensen vinden het vervelend als ze bij het afrekenen een andere (en vooral een hogere) prijs zien, dan wat zij op het schap zagen staan. Ook de kassascanner gaf 1,48 aan. Dus werd er een medewerker naar het schap gestuurd. Met daarna de uitslag dat het in de computer aangepast gaat worden en het op het schap dus goed stond. Dat mag natuurlijk ook.

Toch heb ik mijn bedenkingen. Want als je de 1,19 omrekent, dan kom je met eenzelfde kilogramprijs voor de grote rookworst op 1,67 uit. En dat is gek, want die was dus in de reclame voor 1,71. Het lijkt mij duidelijk een gevalletje van ‘de klant heeft altijd gelijk’. Waarschijnlijk is volgende week het prijskaartje op het schap aangepast. Ga ik natuurlijk bekijken. Ik had in elk geval mijn laatste wintervoordeeltje, vandaag is immers de lente begonnen.

Jan-17: Alkmaar past zich aan

Inmiddels hebben we hier zo’n 30 dagen afwissellend sneeuw en ijs op de voet- en fietspaden en op de kleinere wegen in de wijken. Eigenlijk best lang. Sinds ik hier woon kan ik me niet zo’n lange periode herinneren. En daarvoor eigenlijk ook niet. We zijn dus goed bezig met het afwarmen. De Kopenhagengangers mogen in hun handen wrijven (en wanten aantrekken).

In de stad zie ik nu ook dat men zich heeft aangepast. Bij aanvang zag je mensen met het geringste beetje sneeuw al naast de fiets lopen. Nu zie je zelfs ouderen stug doortrappen op dezelfde weg die -door wat extra pakken sneeuw, het flink tot ijs rijden door de zware bussen en het zouttekort- een stuk gladder is geworden.

Sterker nog, de mensen zien er de lol van in zoals zichtbaar is op een boom langs het goed sneeuwvrij-gehouden Zanderslootpad.

Degene die (nog) niet kunnen fietsen hebben ook hun maatregelen genomen met voertuigen die ik alleen in de Duitse bossen tegen kom:

Deze industriële rollator trof ik bij het ziekenshuis hier vlak om de hoek.

En dan de gemeente. Die kondigde afgelopen vrijdag zomaar af dat zij extra mensen in gaan zetten voor het ijsvrijmaken van de fiets- en voetpaden.

Dat wordt overigens een race tegen de klok, want donderdag begon het al te dooien en vandaag ligt er vrijwel niets meer. Maar goed het is een aardige geste en misschien hebben we er iets aan als het weer gaat sneeuwen.

Jan-10: Singelpret

Lees de rest van dit bericht

Feb-08: Klerestreek

Gisteren ging ik eventjes de stad in om er nog een broek bij te halen. Door mijn noodgedwongen linksigheid leek het me handig om m’n garderobe uit te breiden. Enkele weken terug had ik een corduroy broek aangeschaft die lekker zit, warm is en makkelijk te wassen.

Ik dus direct op het rek af. Het rek hing echter vol met dunne zomerbroeken. Dus maar even verder gekeken en jawel, geen winterkleren meer te vinden. Bij de andere bekende grote kleding winkels was het net zo beroerd. Zelfs in de “outlet”-winkels was geen winterbroek meer te vinden.

Nou ja, er waren wel spijkerbroeken, maar die barrels draag en koop ik liever niet. Comfort en gebruiksgemak gaan bij mij boven mode en meelopen met de horde.

Enkele jaren eerder was ik ook al eens tegen dit asynchrone seizoensgedrag der klerewinkels gelopen. Toen ik m’n sjaal in de trein had laten liggen, bleken sjaals nergens meer voorradig te zijn. En dat terwijl en nog een maand winter te gaan was.

Een raar gedoe allemaal. Het is net zoiets als alleen ijs in de winter verkopen en oliebollen in de zomer. Als je voorraad ijsjes vervolgens in de zomer opraken, krijg je doodleuk te horen: “nee we zijn nu met de oliebollen bezig, kom in Oktober maar terug, want dan schakelen we over op ijswaren”.

Maar goed, de sjaals hangen er nog.. ..enkele weken. Als je van plan bent om je sjaal te vergeten in bus of trein, dan kan je nu nog even een back-up halen.