Okt-27: Kassa weet het beter?

Afgelopen zaterdag keek ik weer eens naar Kassa, een programma waar ik een soort haat/liefde-verhouding mee heb. Radar vind ik inhoudelijk sterker, maar soms hebben ze ook best een belangrijk/interessant item bij Kassa. Gelukkig kijk ik on-demand. Houdt in dat ik de tenenkrommende zooi moeiteloos door kan spoelen. Deze keer viel het mee en bekeek ik hun item over ‘corona’-thermometers.

Dingen die je in het oor of tegen het hoofd kan houden om zo te zien of iemand met koorts je kantoor of luchthaven wil bezoeken. Liever wil je dat dus niet, koorts is een van de indicaties dat je corona kan hebben. Nou valt er zeker iets te zeggen over de oorthermometer, die je goed op het trommelvlies moet richten voor een correcte meting. Maar bij de proef van Kassa vielen al dit soort apparaten door de mand. Stop er maar mee, je hebt er niets aan…

Advertentie

Nov-27: Hardlopers of Warmlopers

Afgelopen week zag ik een stukje in de krant over hoge temperaturen bij hardlopers. Na terugzoeken op het internet kwam ik niet verder dan een bericht bij de Radboud Universiteit in Nijmegen. Hun prof. dr. Maria Hopman heeft onderzoek gedaan tijdens de Nijmeegse Zevenheuvelenloop.

Bij 30% van de hardlopers kwam de ‘lichaamstemperatuur’ boven de 40 graden celsius (313 Kelvin). Ik probeerde het meest oorspronkelijke bericht te vinden, maar verder dan de Radboudse UMC-versie kwam ik niet. En helaas daar stond geen antwoord op mijn vraag: Waar is gemeten?

En dan bedoel ik niet in of bij Nijmegen, maar in de kont, mond, oor, op het voorhoofd of onder de oksel. Uit mijn eigen warmloop (of beter warmfiets) ervaring weet ik dat die vraag belanrijk is. Maar helaas. Ik vond wel een eerder artikel uit 2007 waarin dezelfde prof. dr. een pil liet zien met ingebouwde thermometer en zendertje. Vierdaagselopers moesten die pil slikken en dan kon met een ontvanger de temperatuur van de ingewanden worden uitgelezen.

Jul-17: Wrijvingswarmte

Drie jaar terug begon ik een fietsvakantie nadat ik me niet zo lekker voelde. En omdat ik me niet lekker voelde temperatuurde ik mezelf om te zien of ik wel langere afstanden kon fietsen. Wat bleek, na een simpel rondje fietsen had ik zomaaar 38 graden koorts en na een rondje lopen was het niet veel anders. Dus naar de dokter en een uitgebreid bloedonderzoek wees uit dat er niets afwijkends was. Dus geen virus of ontstekingen.

Ik had ook de arts gevraagd of je koorts/verhoging kon krijgen van een sportieve inspanning als 20 km fietsen of 4 km lopen. De arts dacht van niet en op het internet kon ik er vrijwel niets over vinden. Dus ging ik toch maar ‘rustig aan’ op fietsvakantie. Dat rustig aan ging een beetje mis. Ik moest me haasten om de veerboot naar Stavoren te halen, omdat de treinen waren uitgevallen. Dus in 2 uur 50 km gefietst. Daarna werd het wat langer fietsen dan ik voorzien had en na 123 km temperatuurde ik mezelf en had maar 37,6 graden. Dat viel mee. De volgende dag dus wel rustig aan gedaan. Halverweg de middag hield ik het na 90km al voor gezien en toen was m’n temperatuur hoger; 38,1. Ik snapte er dus geen bal van.

Oct-05: Rondje fietsen

In m’n vorige log gaf ik al aan dat ik mogelijk een rondje ging fietsen. Dat klonk vaag, en dat was het ook. Eigenlijk wilde ik begin-september al op fietsvakantie, maar ik had een maf gezondheidsprobleem. Als ik maar iets deed, dan had ik zo een flinke temperatuursverhoging. Na 10 minuten lopen om wat boodschappen te halen had ik zomaar 38 graden. Na 20 km fietsen zelfs 39.

Dus eerst maar eens bij de dokter langsgegaan. Echt beroerd voelde ik me niet, geen griepverschijnselen. Alleen een verhoging na inspanning die na een dik uur weer verdween. Na 5 buisjes bloed aftappen en een week wachten op het resultaat wist ik nog niets meer. M’n bloed was goed. De arts vond dat ik het nog maar een paar weken moest bekijken. Dat terwijl ik al zeker een een paar weken last had van dit gedoe en mogelijk nog veel langer.

Zelf flink gezocht op het Internet, maar daar vond ik ook niet veel. Verhoging na inspanning komt voor, maar hoe hoog dat mag oplopen en hoe snel dat moet verdwijnen werd me niet duidelijk. Ik deed wel het idee op om ook eens op een andere plaats m’n temperatuur te meten. En jawel, in mijn mond liep de temperatuur veel minder op dan in m’n gat. Eigenlijk nooit geweten dat er grote temperatuurverschillen in een lichaam kunnen zijn.

Het werd echter prachtig weer en ik bedacht toch maar de fiets te pakken. Ik zou wel zien of het wat werd. Eerst maar eens rustig-aan beginnen en in de bagage de termometer mee.

Met ‘rustig-aan’ leek het me wel wat om de omgeving van Hindeloopen te bekijken. Dat hoekje van Friesland had ik nog niet eerder gezien. Het idee was om eerst met de trein naar Enkhuizen te gaan en vandaar met de boot naar Stavoren. Vervolgens een kilometer of 30 fietsen met een matige snelheid.

Twee en een half uur voordat de boot vertrok stond ik op het perron van Alkmaar. Dus ruim op tijd. Na 10 minuten gingen alle borden op wit. Er was een seinstoring waarbij niet duidelijk werd hoe lang het zou duren. Vanaf het perron was over de spoorbrug een trein te zien die inderdaad stilstond. 20 minuten later was dat nog zo.

M’n ‘plan’ wijzigde en ik besloot naar het volgende station te fietsen. Leek me beter dan doelloos rondhangen op het perron. In Heerhugowaard gebeurde ook niets, dus fietste ik meteen maar door naar Hoorn. En ook daar geen leven in de brouwerij. Gelukkig had ik flink doorgefietst, want om de boot te halen bleef er in Hoorn nog maar een klein uur over.

Kortom niks rustig-aan. Met een gemiddelde snelheid van 25km/h haalde ik de boot op het nippertje. Daar kon ik dan wel weer mooi uitpuffen in een lekker zonnetje. :-)

Later op de avond bleek ik maar 37,6 te hebben opgelopen (of is dat opgefietst?). Viel dus best mee na 123km. De volgende dag wist ik me beter in te houden en stopte ik al na 93km in Appelscha. Daar had ik 38,1. Ik snapte er dus nix meer van.

Toch werd het na een paar dagen beter en ben ik bij Nijmegen de grens overgegaan. Na 12 dagen prachtig fietsweer was mijn thermostaat-probleem geheel weggefietst. Maar ja, toen begon het te hozen tussen Bitche (mooie citadel) en Sarregemines. 24 uur regen en de kans op nog een paar dagen leek me nix. Dus maar naar huis getreind.

Dwz eerst de trein naar Aachen genomen. Misschien was het daar nog wel lekker fietsweer. Dat had ik flink mis. Ook daar regende het en de temperatuur was er onder de 14 graden. Op het perron zag ik dat je daar tegenwoordig met een boemeltje naar Heerlen kan en dat leek me wel wat.

Toch een lekkere vakantie gehad. Eens kijken of die vage verschijnselen wegblijven.

Vervolg

---

Zie ook 17-07-2009: Wrijvingswarmte.