Jan-06: Bourgogne

Op vrijdag 13 september bedacht ik dus eerst een stuk met de trein te gaan, ik wilde op die manier sneller naar het westen van Frankrijk en zo het slechte weer omtreinen. Want dat er nog meer zware buien en zelfs volledig verregende dagen in het verschiet lagen was me wel duidelijk. Ik was al vroeg op het station, omdat de treinen alleen vroeg gaan en omdat ik niet van Franse(slag) hotel-ontbijtjes hou. Op het station was een broodjeszaak en m’n idee was om in de trein te ontbijten.

Maar ik was zelfs zo vroeg dat ik dat rustig in de stationshal kon doen met een flinke beker koffie. Rond 8 uur zat ik in de trein die naar Besançon ging en de hele tijd door de Doubsvallei reed. Ik heb al eens een flink stuk Doubs gevolgd en heb toen in Besançon overnacht. Nu had ik in diezelfde plaats een verblijf van 2 minuten met de fiets over het perron hollen. De aansluitende trein naar Dijon sloot wel heel krap aan.

In die 2de trein zat meer volk en ‘moest’ ik een tafeltje delen met een Frans echtpaar uit de buurt. Alle stoelen waren hier tegenover elkaar geplaatst met daartussen grappige uitklaptafeltjes. Elke aanzitten kon een deel naar zich toe uitklappen. Best handig bedacht. Ik raakte met mijn tijdelijke overburen aan de praat, omdat er naast ons aan de overzijde van het gangpad een stel zat dat wel een hele vreemde taal sprak. Ik herkende er het Reto-Romaans in alhoewel in dat taalgebiedje in Zwitserland nooit bezocht heb, en die taal nooit eerder had gehoord.