1250-Landau

Het hotel in Speyer was me iets te groot. Toch zat ik wel lekker op loopafstand van het centrum, en daar heb ik wat ongemakken voor over. Na mijn opknapbeurt liep ik dan ook in zomerse kledij naar het centrum en vond ik er een leuk Italiaans restaurant. Ze hadden een lekker terras en een goede prak pasta. Volgens mij was de laatste pastamaaltijd alweer een week terug in Nijmegen.

Net toen ik het eten en het toetje op had viel er een druppel. En nog een dikke. Dat bleek totaal geen probleem, automatisch schoof een grote luifel over ons heen. Toch had ik er lang genoeg gezeten en bedacht naar het hotel terug te gaan.

Nog geen 100 meter verder bij de grote stadspoort begon het opeens flink te donderen en barstte de lucht open. Volledig lek. Wat een wolkbreuk! Ik had direct een ‘droog’ plekje gevonden in zo’n oud gebouw met pilaren aan de voorkant. Ondanks dat ik anderhalve meter van het neerslaggebied stond, werden m’n schoenen toch nat van het opspattende water.

Na enkele minuten stonden er 10 mensen om me heen. Allemaal doorweekt. Zij ariveerden duidelijk enkele minuten te laat. Aan de overzijde was een verlicht gebouw waar de regen mooi te zien was. Een imposant gezicht, maar op de foto is dat minder goed te zien.

Na 20 minuten gezellig kletsen (in beide betekenissen) werd het droog en liep ik terug. Wel oppassen om niet onder uitlekkende bomen door te gaan. Zo’n stortbui is mooi om te zien, maar heb ik liever niet onderweg ‘Ins Mitten des Nichtwo’.

De volgende ochtend begreep ik wat er mis is met grotere hotels. Ik had al een OE-reisbus uit Olpe zien staan, een plaats waar ik 3 dagen eerder fietste. Niet erg dat ze met de bus komen, maar ze gingen ook allemaal tegelijk de eetzaal in en wel net voor m’n neus. Toch viel het best mee en door het koudere weer wilde ik toch al niet te vroeg op pad.

De lucht was somber, maar ik had niet de indruk dat er water uit zou vallen. En ook deze dag werd het met de kilometer beter. Via Germersheim fietste in naar Landau. Een mooi gebied met prima fietsroutes over kleine en vlakke landwegen. Hier was ik duidelijk in het tabaksgebied van Duitsland beland. Overal grote bruine schuren waar tabak hing te drogen. Ik kan me niet herinneren dat ik die eerder ergens gezien heb. Die tabaksschuren kende ik alleen van Amerikaanse TV-programma’s.

In Landau scheen inmiddels de zon en was het een graad of 20. Ik vond het een stad die beter in Polen pastte. Het centrum was nogal verlaten, slordig onderhouden en te ruim. Heel anders dan bijvoorbeeld Worms of Speyer waar alles netjes voor elkaar is. Toch had deze stad wel iets, van mij hoeft het allemaal niet zo netjes.

Begin met Kaart | Volgende

Advertentie