Feb-21: Zwerffietsslot

Op woensdag 25 september had ik in de kantine van de Ibis-budget kunnen eten. Door de bugetterigheid leek het meer op een kantine dan op een ontbijtzaaltje en de kans is groot dat ik er een beter ontbijt tref dan in de Franse doorsnee hotels. Toch koos ik er voor om even terug te fietsen naar het centrum en daar om te zien naar een broodjeszaak of een sandwich-verkopende paardengokkroeg. Ik weet wel dat de ochtend met fraaie ochtendnevel begon, maar van een ontbijt kan ik me in Honfleur niets meer herinneren.

Ik had me voorgenomen naar Le Havre te fietsen en onderweg zou ik vast nog wel iets eetbaars vinden. Tot de fraaie brug Le Pont de Normandie zag ik niets en over de brug evenmin. Na deze brug die op 60 meter over de Seine gaat zag ik nog een vergelijkbare brug opdoemen. Daar mocht ik niet over, die was verboden voor fietsers. De Pont de Normandie had ik voor de helft voor mezelf. Ik was er al eens over gefietst en weet dat er een fietspad is. Maar dat was afgesloten net als de 2 rijbanen aan ‘mijn’ oostkant. Of het de bedoeling was dat ik weer terug ging onder de brug door en het fietspad aan de andere kant moest nemen weet ik niet. Wel was me duidelijk dat de afzetting niets voorstelde. Middenop zag ik in de verte 1 bedrijfsautootje, met iemand die een TL-buis wisselde. Ik fietste dus over de rechter autobaan en ging in een fraaie bocht om de afzetters. Die gaven geen kik en ze gaven me vast gelijk dat ik het zo deed. Niet vreemd, want daarna waren mijn 2 rijbanen net zo leeg als daarvoor.