Feb-02: 1502 Boemelen in Beieren

De volgende morgen (20 september) bedacht ik eerst maar eens het station te bezoeken. Volgens mij moest deze stad er een hebben, aangezien ik gisteren aardig wat treinen had gezien. En na 5 minuten fietsen zag ik inderdaad een station en keek wat daar de mogelijkheden waren. Voor het weer hoefde het niet, dat zag er goed uit. Ik wilde wel een stuk overslaan en dus wat sneller richting huis.

Garmisch-Partenkirchen heeft een goede verbinding met München, zelfs op zondag. Ik kon binnen 10 minuten met een trein mee die naar München vertrok. Voor die tijd had ik me laten informeren en zo stapte ik met een kaartje naar Hof en een kaartje voor mijn fiets plus een keurig A4’tje met overstaptijden de trein in. Alle overstappen zagen er naadloos uit. Op München had ik 10 minuten en op Regensburg ook.


De trein was flink vol met Dirndls en partners in lederhosen. Die gingen allemaal naar de Wiese om eind-September al deel te nemen met het Oktoberfeest. Ik had mee kunnen gaan, maar had me tot nu toe redelijk alcoholvrij gedragen en had geen zin om daar verandering in te brengen. Daarbij ben ik niet zo’n kuddedier. De overstap ging gesmeerd en nu zat ik in een snellere en vooral legere trein die via Regensburg naar Nürnberg ging.

In regensburg stapte ik dan ook niet over op het boemeltje naar Hof. Op mijn lijstje stond dat die er uren over ging doen. Daarbij leek het een soort Syntustreintje en ik zat in deze grote heerlijk ruim. O ja en Hof had ik uitgezocht omdat het aan de noordkant van Beieren ligt en ik gebruik kon maken van een Beierenkaartje. Ik bleef dus zitten en reed met een flinke snelheid op Nürnberg af.

In Nürnberg trof ik een flitsende aansluiting naar Bamberg. Het was me duidelijk dat ik hier op een hoofdlijn zat. Net voorbij Nünberg had ik weer zicht op die schapenheuvel langs het Main-Donaukanal. En op de heenweg had ik ook al gezien dat de zuidkant van deze heuvel bedekt was met zonnecellen. Nu ik er aan de andere (zuidoost-)kant voorbij reed zag ik het nog beter, maar ook korter. Dus te laat voor een foto. Gelukkig vond ik een Wikipagina over deze voormalige storthoop van Atzenhof.

In Bamberg duurde het 30 minuten voor een aansluiting naar Hof. Op deze manier kwam ik vrijwel net zo laat in Hof aan en dat had weer alles te maken met het boemelen. Op het Bamberger station stond een groene trein met tips over energiebesparen. Een reisgenote die daar naartoe ging tipte me. Dat halfuurtje vond ik daar weer net tekort voor. Daarbij vond ik mijn auto- en vliegtuigloze vakantie al groen genoeg.

Tussen Bamberg en Lichtenfels had ik al 3 haltes gehad. Dit was echt een boemeltje. Ik vond mijn treinerij ruim voldoende, Hof zocht het maar mooi zonder mij uit. Met nog steeds een graad of 28 leek me fietsen aantrekkelijker. In Lichtenfels heb ik al eens overnacht. Deze keer trof ik er de jaarlijkse mandenvlechtersdag. Het stadje was afgeladen vol. Naast manden waren er de bekende worsten en heel veel bier. Het trok mij niet om hier bij aan te schuiven. Dan had ik dat net zo goed eerder in Müchen kunnen doen.

Nou had ik in Garmisch-Partenkirchen gevraagd om een kaartje naar Coburg of Hof. De trein naar Coburg deed er volgens de kaartoloog een stuk langer over, dus werd het Hof. Nu ik in Lichtenfels was, was Coburg nog maar 25km fietsen. En dat is natuurlijk goed te doen. Ik was er dan ook in een mum. Beieren is hier een stuk vlakker.

De stad zag er bij aankomst al mooi uit, maar was redelijk verlaten. Misschien zat iedereen te bieren in Lichtenfels. Het bleek echter niet eenvoudig om er een aardig hotelletje te vinden. Dat wil zeggen eentje sloot ik uit met het idee die zal wel duur zijn. Toen ik dichte deuren of onpersoonlijk grote hotels was afgegaan ging ik toch nog maar even bij die dure in het centrum kijken. Het was een statig pension en de prijzen logen er niet om. Maar zonder er om te zeuren vroeg de uitbaatster een veel lagere en wat mij betreft zelfs een heel normale prijs. Dat zag ik wel zitten en dat nog wel voor een soort 2-persoons appartement met redelijk gevuld keukentje.

Naast wat poorten en een fraai gemeentehuis kon het blikvangende grote slot me niet ontgaan. Uit de foldertjes begreep ik al snel dat ik hier bij de stad zat die alles te maken heeft met het Belgische, Britse en nog wat koningshuizen. Nadat ik bij een Griek had gegeten slenterde ik nog over het stadsplein. Daar zat een man van een jaar of 35 met laptop. Hij was met zijn werk bezig, maar vond het met deze warmte hier lekkerder dan in huis.

Hij gaf me wat tips en we hebben nog een stukje door de stad gelopen. Een van de tips was de burcht. Ik bedacht daar de volgende morgen te gaan kijken en heb dat ook gedaan. Ik heb toen ook de meeste foto’s genomen, maar helaas was het was heiig. Dat nam niet weg dat deze stad wat mij betreft zeker tot een van de mooiste van Duitsland behoort. Opvallend is dan ook dat het er zo rustig was, terwijl ik een paar weken eerder in Bamberg (wat maar 50 km zuidelijker ligt) over de hoofden kon lopen. Hier een setje met Coburgerfoto’s.

Begin | Landkaartje | Vervolg

Advertentie

Geplaatst op 2010-02-02, in Zwerfmatig-9 en getagd als , , , , , , , . Markeer de permalink als favoriet. 3 reacties.

  1. Ja zeg, van hot naar haar, dat volg ik nooit.

  2. Schitterende foto’s weer en een wel heel erg mooie burcht. Hertogdom Sachsen Coburg doet wel een geschiedkundig lichtje branden.
    Wat me verder benieuwd is of zo’n tocht prijzentechnisch, hotels, pensions, eten en dergelijken te behappen is om zelf ook eens een keer te doen.

  3. @Dhyan: Ik zoek altijd vrij simpele hotels of pensions op. Dwz ik wil alleen een goed bed op een goede locatie (niet aan een autobahn). De sterren doen er dan eigenlijk niet toe, die vertellen alleen of er een koelkastje op de kamer is. De prijs die ik gemiddeld betaal lag deze keer rond de 43 euro. Deze in Coburg was 50, maar stond voor 85 in de folder. Mogelijk kreeg ik die korting omdat dit soort gelegenheden vrijwel geen aanrijzenden krijgen op zondagavond.
    In een stad en zeker zo’n mooie, ben je altijd duurder uit dan op een dorpje. En ik wil toch wel avonds graag wat te voet bekijken. Ik spreek ook niets van tevoren af en zoek niets uit. Heeft ook weinig nut. Goedkoper geldt doorgaans alleen als je met 2-personen in een kamer gaat. Acties voor 1-persoonskamers zijn er niet en je kan zelfs last hebben dat 1-persoonskamers extra duur zijn als er grote bedrijven in de omgeving zijn. Die zakenreizigers zijn namelijk alleen en krijgen toch alles vergoed van hun baas. Als ik overgeleverd ben aan zoiets, dan ding ik zonder moeite af en vaak lukt dat. Deze vakantie was dat overigens niet nodig.
    Eten is in Duitsland een stuk voordeliger dan in NL, Frankrijk of België. Vaak betaal je maar de helft. Overigens heb ik dit soort fietstochten ook vaak in Frankrijk en België gedaan en dat is ook prima te doen. De extra kosten voor elke dag uit eten en drinken en regelmatig wat versnaperingen onderweg lag rond de 18 euro per dag.
    Aan de andere kant mag het best wat kosten, want ander kosten heb ik niet. Deze treinrit van ruim 400km kostte 22 euro en 4,5 euro voor m’n fiets.
    Als je wilt kan het vooral in NL goedkoper via vrienden op de fiets. In GB kan het goed en gunstig omdat daar een groot aanbod van Bed & Breakfasts is. Britse hotels zijn dan weer vreselijk duur en behoorlijk slecht qua kwaliteit. Zimmer Frei heb je ook in Duitsland, maar dan vooral in de touristische gebieden en vaak scheelt het niet veel met een klein hotelletje.
    O ja, en het leuke van deze methode is dat je niets betaald totdat je de kamer gezien hebt. Met vooruitboeken is dat altijd maar afwachten.

Reaxi - Mailadres hoeft niet. Zie: Ximaar?! ↑↑

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

%d bloggers liken dit: