Okt-27: Dag-2 Vlaamse Molens

Op donderdag 3 september werd ik dus wakker in Puurs. Die dag begon met een strak blauwe hemel en dien te gevolge een behoorlijk lage temperatuur. Ik hield het wel op een fietsbroek, maar over m’n shirt ging m’n jack aan. Als eerste koerste ik op Fort de Liezele aan. Dat ligt tegen de dorpskern van Puurs. In Puurs was ik op dat idee gekomen door een wegwijsbordje.

Dit fort maakt deel uit van de Stelling van Antwerpen. Het lag er netjes, maar gesloten bij. Het eerste wat me opviel waren de draaiborden die ik ken van de locale houthandel waar mijn vader en broer jaren hebben gewerkt. Deze waren echter een stuk kleiner. Ongeveer maatje putdeksel. Mogelijk werd munitie op deze manieer het fort ingereden aangezien de rails over de brug het fort in gingen.

Door een hek is de foto van de gang door het fort goed gelukt en nu was ik pas echt blij met m’n nieuwe camera die een stuk lichtgevoeliger is. Hierna fietste ik richting Schelde wat ruwweg m’n plan bij vertrek was. De Schelde trof ik bij Sint-Amands een pitoresk plaatsje waar ik mijn ouders over had gehoord. Ze hebben daar vaker een zondag gelegen op hun binnenvaartschip ook omdat je er zo mooi lag. Maar die plaats heeft ook een molenmuseum (Vlaams centrum voor Molinologie) met aan de buitenkant borstbeelden van wat molenaars.

Over de Scheldedijk lag een prachtig fietspad en daar trof ik wat gewone fietsers op leeftijd en diverse wielrenners. Bij Briel zag ik een oud stationnetje waar een allegaartje aan oude treinen stond, die op de zondag naar Puurs rijden. Ik heb er rondgekeken, maar zag er niets fotowaardigs tussen staan en de halte zorgde er ook niet voor dat m’n camera uit m’n achterzak kwam. En zo kieskeurig ben ik niet, want een paar honderd meter verder nam ik een oud elektrictietstorentje op de foto. Natuurlijk had ik daar al een handjevol van gezien onderweg, maar deze was net iets aparter.

Niet veel verder kwam ik in Dendermonde waar de Dender in de Schelde dendert. Daar was weinig van te zien, de oude aansluiting is afgedamd en het nieuwe kanaal lag voorbij het stadje aan de westzijde. In Dendermonde ligt wel een aardige singel om een groot deel van hun citadel. Het stadje stond al een tijdje op m’n lijst en is zeker bezienswaardig. Eigenlijk had ik hier willen overnachten, maar dat was gisteren net wat te ver en vandaag was het nog ruim voor de middag. Dus maar wat rondgefietst en het meest opvallende waren hun lelijke ‘kantelbruggen‘. Jammergenoeg ging er niet 1 open, want dan was te zien dat zoiets niet volledig open kan. En net als in Antwerpen hingen ook hier loeders van vlaggen aan het gemeentehuis.

Ik fietste nu min of meer met de Dender mee richting Aalst, want ook die stad had ik nog niet eerder bekeken. Onderweg in Oudegem werd een kermis opgebouwd. Ik bekeek dat van zeer dichtbij. In Dendermonde was het niet van een eet en drinkstop gekomen. Bij het uitfietsen van hun centrum trof ik een Colruyt. Die is nog meer budget dan een Aldi. Zelfs de kassabedieners hebben geen stoel en moeten de hele dag staand hun werk doen. Ik kon er niet slagen aangezien alles wat ik wilde hebben per 6 werd verkocht. Dus bedacht ik bij een volgende (gewone) supermarkt te kijken, maar die kwam niet meer tot een soort boekhandel in Oudegem waar water, frisdrank en snoepgoed werd verkocht.
Ik verorberde dat op hun marktpleintje. Daar stond een prima bank met uitzicht op een geparkeerde kermiswagen. Naar voren had ik nog geen meter zicht, maar rechts zag ik de mannen bezig met het optuigen van een draaimolen. Altijd leuk om te zien.

Aalst stelde weinig voor, na Dendermonde had ik daar meer (en duidelijk teveel) van verwacht. Uiteindelijk werd het alleen een watertoren die op de foto ging. En ook van deze dingen had ik er gisteren al een stuk of 10 gezien, maar dan wat verderweg. Vaak zijn het België, Frankrijk en Duitsland dit soort enorme waterbakken op poten. In Nederland is de onderkant meestal dicht, maar zit de waterbak ook zo hoog mogelijk om voldoende waterdruk te leveren. Na Aalst ging ik weer westwaarts richting Schelde en via Zottegem naar Oudenaarde.

Onderweg kwam ik bij Mere een houten staakwindmolen tegen waarin wat restaurateurs werkten. De donkere lucht geeft goed aan dat het bijna regende. Nog geen kilometer verder heb ik een kwartiertje voor de regen geschuild in een losplaats van een meubelfabriek. Veel regen was het niet. Eigenlijk had ik best door kunnen blijven fietsen, maar deze droge plek bood zich zo mooi aan op het juiste moment.

Tien kilometer verder zag ik na Herzele alweer een molen, maar dan een van wit steen zoals je die ook in Zeeland ziet. Daar scheen het zonnetje alweer en je ziet er de bui naar het oosten wegtrekken. Prima, want ik fietste nog steeds richting west en kwam zo in Oudenaarde. Destijds had ik het met het fietsen niet zo in de gaten, maar na het fietspad bij Sint-Amands had ik geen fietspad meer gezien. Zelf vind ik dat niet zo erg en ik had rustige wegen uitgezocht. Maar het verklaart wel waarom ik geen fietsers meer zag tot in Oudenaarde.

En ook daar werd een kermis opgebouwd. Die was een stuk groter dan in Oudegem. Het verkeer rond het centrum stond dan ook rondom muurvast. Op zo’n moment ben ik blij dat ik op de fiets ben. Ik mocht wel langs de kermis fietsen en had die rondwegen niet nodig. Het was er zo rond half 5. En met zo’n 90km onder de banden vond ik het een geschikte plaats om te overnachten. Aan het marktplein waren 2 hotels die net als gisteren voor de einzelgangers bij 90 euro aanvingen. Alleen had ik nu de tijd om wat anders te zoeken en hun VVV was daar zeer hulpvaardig bij.

Het werd een B&B die dicht tegen het centrum lag en die maar 30 euro van me wilde hebben. De kamer was eenvoudig maar voor mij prima. ’s Avond liep ik de kilometer naar het centrum en heb daar een pizza gegegeten in een minstens zo’n eenvoudig restaurantje. Een pijpenla met daarin een pizzabakker aan het werk was. Boven zijn werkplek hing een bordje dat hij niet gestoord mocht worden. Dus deden we dat wel. We was ik en een Amerikaanse man, die hier vaker te vinden was en in de buurt in de elektronica werkte, en de uitbaatster die aanvankelijk dacht dat ik ook een Amerikaan was. De kok sprak Italiaans en een beetje Frans en bij elkaar werd het een vermakelijk gesprek.

Dat gesprek kwam opgang doordat er ‘weer eens’ iemand zijn hoofd stootte bij de smalle trap naar boven. Ook daar hing een waarschuwend bordje dat niemand las. Ik vermoed dat boven wat toiletten waren. De kopstoters (bierende jongelui) kwamen van het kleine terrasje. Tot laat in de avond bleef het een graad of 20. Ik heb er nog wat rondgekeken. Het centrum was aardig. Dwz mooier dan Aalst en minder mooi dan Dendermonde. Hier trok mij vooral het gebied rond de Schelde die daar midden door de stad gaat en waarvoor de hefbrug ’s avonds laat omhoog ging. Snel ging dat niet en dat leidde ook op deze plek tot flinke files.

Begin | Landkaartje | Vervolg

Advertentie