Feb-21: Zwerffietsslot

Op woensdag 25 september had ik in de kantine van de Ibis-budget kunnen eten. Door de bugetterigheid leek het meer op een kantine dan op een ontbijtzaaltje en de kans is groot dat ik er een beter ontbijt tref dan in de Franse doorsnee hotels. Toch koos ik er voor om even terug te fietsen naar het centrum en daar om te zien naar een broodjeszaak of een sandwich-verkopende paardengokkroeg. Ik weet wel dat de ochtend met fraaie ochtendnevel begon, maar van een ontbijt kan ik me in Honfleur niets meer herinneren.

Ik had me voorgenomen naar Le Havre te fietsen en onderweg zou ik vast nog wel iets eetbaars vinden. Tot de fraaie brug Le Pont de Normandie zag ik niets en over de brug evenmin. Na deze brug die op 60 meter over de Seine gaat zag ik nog een vergelijkbare brug opdoemen. Daar mocht ik niet over, die was verboden voor fietsers. De Pont de Normandie had ik voor de helft voor mezelf. Ik was er al eens over gefietst en weet dat er een fietspad is. Maar dat was afgesloten net als de 2 rijbanen aan ‘mijn’ oostkant. Of het de bedoeling was dat ik weer terug ging onder de brug door en het fietspad aan de andere kant moest nemen weet ik niet. Wel was me duidelijk dat de afzetting niets voorstelde. Middenop zag ik in de verte 1 bedrijfsautootje, met iemand die een TL-buis wisselde. Ik fietste dus over de rechter autobaan en ging in een fraaie bocht om de afzetters. Die gaven geen kik en ze gaven me vast gelijk dat ik het zo deed. Niet vreemd, want daarna waren mijn 2 rijbanen net zo leeg als daarvoor.

Feb-18: Normandië

Dinsdag 24 september werd wederom een stralende dag. Allereerst heerlijk op een terrasje m’n belegde sandwich gegeten, op nog geen 100 meter van de uitgang van het hotelletje. Argentan stond deze ochtend vol met marktkraampjes, en om die reden was ik niet de enige op het terras. De overige bezoekers hielden het vooral bij koffie en veel roken. Van dat laatste had ik gelukkig geen hinder.

Vervolgens met enige tegenzin toch maar even bij het station gekeken. Argentan heeft een station en met mezelf had ik de afspraak gemaakt om een stuk met de trein over te slaan, om zo op tijd bij een vrijwilligersfeestje te verschijnen. Argentan lag aan een redelijke spoorlijn, maar had het ‘geluk’ dat er niet veel treinen stopten. Ik had voor 9 uur hier moeten zijn en na die tijd was het ook hier uren wachten op een trein richting Lisieux en verder. Kortom ik mocht weer lekker fietsen van mezelf en zou later wel in Lisieux kijken of daar meer treinen reden op tijdstippen die me beter uitkwamen.

Allereerst fietste ik op Trun af.

Feb-16: Richting Rouen

Maandag 23 september ben ik eerst een kleine kilometer teruggefietst naar het centrum van Fougères. De broodjeszaak die gistermiddag nog open was, was nu gesloten. Na een klein rondje zoeken belandde ik uiteindelijk tegenover die broodjeszaak waar wederom een PMU-gokcafé wel mijn ontbijt op het menu had.

Vervolgens even de bordjes gevolgd naar ‘Gare’, wat in deze plaats niet meer was dan een busstation. Waarschijnlijk hebben ze ooit een treinstation gehad, maar alle sporen daarvan waren gewist. Overigens niet erg. Het was nog steeds heerlijk fietsweer en ik ging vol goede moed richting noord-oost, dus richting huis of beter Rouen via Lisieux. Van beide plaatsen wist ik dat de trein uit Rennes daar 1x daags stopt en misschien reden daar wel meer treinen.

Het was tussen alle grote wegen even zoeken naar de N806. Die zat verstopt, maar vond ik uiteindelijk wel. Het was een redelijk rustige weg die vooral erg oostwaarts ging via Gorron en Ambrières-les-Valées. Ooit ben ik daar van noord naar zuid doorheen gefietst langs de Mayenne. Nu ging dat haaks daarop en dus een flinke afzink dit rivierdal in en later weer even klimmen om er uit te komen.

TourFiets verslagje 1999 deel 1

Het onderstaande verslag heb ik rond 2002 gemaakt voor mijn destijdse website. Hieronder de vrijwel onaangepaste versie van toen, maar dan 3 deeltjes gehakt. Ik heb nu (in November-2016) alleen een aantal foto’s (deels ansichtkaarten) toegvoegd en heb de foto’s opnieuw en wat groter ingescanned. Meer daarover lees je hier meer.

Dit jaar begon ik in Roosendaal, om vanaf daar Zeeuws-Vlaanderen te bekijken. Het is een mooi fietsgebied, waar je weinig last hebt van auto’s. Hulst vond ik daarbij de mooiste plaats en Cadzand-Strand (het westelijkste puntje van Nederland) was ook best aardig. Via Knokke en het mooie Brugge ging ik dwars door het Belgische Vlaanderen. Voor fietspaden moet je hier niet zijn, deze zijn nog beroerder dan de beruchte betonplaat-wegen. Mooie stadjes zijn er wel zoals bijvoorbeeld Ieper. Na een minescuul stukje Walonië kwam ik in Frankrijk, waar Arras nog steeds Vlaams aandeed. Aan weerszijde van de grens lag het bezaaid met WO-I graven.

De zuidelijke richting heb ik nog een tijdje aangehouden en ben toen afgebogen richting Normandië. Ik ben er vaak omheen gefietst en nu wilde ik dit gebied wel eens beter bekijken. Na eerst de nieuwe Pont de Normandie te hebben bewonderd, kwam ik door leuke plaatsen als Honfleur, Caen (De hoofdstad) en Bayeux. De grillige Noordkust was ook mooi om te zien. Iets verder was Omaha beach, waar de Amerikanen in WO-II aan wal kwamen. Het leek mij een onhandige plek. In Grandville trof ik een mooie zonsondergang. Vanuit deze plaats vond ik een veerbootje naar Jersey.

deel 1 | deel 2 | deel 3 (met kaart) | aanvulling 2016