Jun-02: Alkmaar Pride

Afgelopen zaterdag was de feestelijke afsluiting van de Alkmaar Pride. Duurde dit jaar een week en op zaterdag was de optocht door de grachten. Daar hadden ze prachtig weer voor en dus ook mooi weer voor een setje foto’s.

Een zaterdag eerder bedacht ik deze bukparade te hebben gemist. Maar toen las ik dat ie nog moest komen. Ik loop regelmatig door de binnenstad en dit moest ik wel tegen het lijf lopen. Op die dag liep ik tijdens m’n ochtendrondje 2 antwerpenaren tegen het lijf. Ze bewonderden ‘het kasteeltje’. Ik raakte met ze aan de praat en zei dat ik Antwerpen ook erg mooi vind met de havens en het station. Aan dat laatste bouwwerk kleefde het een en ander.

Feb-09: Wat moet ik met een Duo-VRI?

In Overstad hebben we al een tijdje een regenboogzebra. Ik heb wel eens begrepen dat die niet als echt zebrapad gezien kan worden omdat de kleuren zwart en wit bij wet bepaald zijn. Geen probleem als zo’n VOP (VoetgangerOversteekPlaats) voorzien wordt van verkeerslichten (VRI – VerkeersRegelInstallatie).

Jun-03: Kat in ’t Bakkie

Dit soort contrapties zie ik steeds vaker:

Katten worden op deze manier achter het raam geplakt.

Mei-31: Hokjesman wint Nipkowschijf

Helaas het kan niet anders. Op 10 juni komt de bekendmaking, en het moet al vreemd lopen als ik het dan mis heb. Alle 3 de genomineerden voor deze TV-prijs vind ik fantastisch. Ik zou daar moeiteloos nog wat goede programma’s aan toe kunnen voegen zoals Tegenlicht, Andere Tijden en Ondersteboven in de jaren 60. Inderdaad hoofdzakelijk VPRO met een vleugje NTR. Toch vind ik de speciale afleveringen van Radar Extra (dus zonder publiek en vaste rubrieken) en de Keuringsdienst van Waarde ook uitstekend. Er is simpelweg teveel mooie TV en het is maar goed dat er Uitzendinggemist is, zodat ik m’n tijd niet laat bepalen door de uitzendtijden.

Als het om de Nipkowschijf gaat, dan zou je verwachten dat Langs de oevers van de Yangtze het gaat winnen. En misschien was dat ook wel de mooiste serie en maakte de eenvoud van Ruben Terlou het tot een enorm succes.

Jul-31: Alkmaarse Bukparade

Ik tik nog even verder over het brugbukken in de Alkmaarse grachten. Eergisteren ‘vergat’ ik te melden dat naast de suppers een de rondvaartboten, ook jaarlijks de Alkmaarse Canalparade voor een fiks aantal bruggen moet bukken. In de loop der jaren heb ik daar een aantal foto’s van gemaakt, maar die hebben (tot nu toe) nooit m’n blog gehaald.

Nu dus wel, maar veel moet je er niet van voorstellen. Het is gezellig, maar ook erg kleinschalig. Duidelijk een slap aftreksel van wat er eerdaags in Amsterdam moet voorvallen. De laatste keer was het hier eind-mei. De organisatie en krant geven er hoog van op en spreken over flink wat toeschouwers. Uit ervaring weet ik dat dat niet zo is. Met 500 echte toeschouwers houdt het wel op. Die lopen mee en staan op verschillende plekken langs de kant, waardoor ze minstens 4-dubbel worden geteld. Gewone wandelaars en aanwonenden lopen altijd al langs de grachten en worden en-passant meegeteld. Zeker vanuit de bootjes lijkt het meer dan het is.

Feb-15: Verweij genaaid door de Leeuw

En dan heb ik het natuurlijk over Koen en Paultje. Koen deed vandaag mee aan de 1500 meter schaatsen in Sochi en verloor met 0,003 seconde (is 4cm op de finish). Kan gebeuren, maar als je het Joey Mantia vraagt dan ga je er vast anders over denken. Helaas vroegen mannen van de NOS helemaal niets aan Mantia; “Wie is die man en waarom zou je hem iets vragen?” Nou dat was de Amerikaan die tegen Verweij schaatste in het laatste duel.

Mantia had een belabberde tijd en werd 22ste. Dat is opvallend slecht als je bedenkt dat ie tijdens de wereldbekerwedstrijd 1500 meter in december te Berlijn op de bovenste plek van het podium stond met onder hem Brodka die deze keer het goud pakte. Gelukkig was er een amateur-journaliste die wel even met Mantia babbelde. Ze wil anoniem blijven en daarom noem ik haar maar even mevrouw van Buren.

Mantia kent Paul de Leeuw niet, maar hij wist als tegenstander wel alles van de omstandigheden net na de start:

Okt-14: Van der Gijp tot Putin

Na mijn vakantie ben ik logmatig nog niet erg op dreef. Ik heb het nog redelijk druk met het wegwerken van de mail en de acties die daarbij horen en er zijn flink wat vergaderingen in Oktober bedacht waar ik voor de goede orde mijn neus moet en wil laten zien. Helaas hoort daar dan ook bij dat ik dingen nog moet uitzoeken en lezen om beslagen ten ijs te komen. Maar ook staat mijn hoofd nog half in vakantiestemming. Dat viel op te maken uit de laatste 4 logberichten, die weinig tijd namen. Ze gingen toevallig ook allemaal over Alkmaar en dus wordt het tijd voor iets anders. Daar heb ik onderwerpen te over voor, maar die gaan me allemaal teveel tijd kosten. Het niemendalletje hieronder moet toch wel binnen een uur te bedenken zijn.

Voor m’n vakantie ving het aan met René van der Gijp, de hinnekende bijzitter van een of ander ‘zeuren over sport’-programma. Ik heb dat programma zelf nog nooit gezien, maar wel wat fragmenten in De Wereld Draait Door. Van der G gooide in de groep dat er onder voetballers weinig homo’s zijn. Die worden eerder kapper dan voetballer. Heel Nederland viel over hem heen.

Zelf bedacht ik dat de kleinschalligheid van het damesvoetbal zijn uitspraak onderstreept.

Dec-13: 0957 Hoppentour

Van het hotelletje in Meitlingen weet ik wel dat in hun ontbijtzaal (of beter ontbijtkelder) een prachtige pilaar was. Dat ding was origineel en stond vroeger in een slachtgedeelte. Ondanks de naam ‘Neue Post’ was het gebouw van begin 1600. En eigenlijk was dit ook hun restaurant. Ik weet inmiddels zeker dat ik hier de voorgaande avond niet heb gegeten. Dan was me die mooi bewerkte pilaar me wel eerder opgevallen. Het was me in die richting te druk en ik heb gekozen voor een eenvoudige doch voedzame maaltijd (nog steeds geen idee wat ik naar binnengewerkt heb) in hun café aan de andere kant van het gebouw.

Deze zaterdag 18 september was het nog steeds een graad of 18, met weinig bewolking en veel zon. De wind was minder, maar als ik in noordoostelijke richting bleef doorfietsen, dan had ik hem wel pal tegen. Ik fietste dus wel in die richting door. Dat had te maken met de vakantie van een jaar eerder. Toen vond ik dit een mooie fietsgebied, maar trof ik regenachtig weer. Allereerst slingerde ik op Aichach af, omdat kreissteden vaak wat mooier zijn. Dat ging via een flinke omweg, omdat ik geen weg naar het oosten kon vinden. Toen dat een stuk zuidelijker wel lukte bleek er een omleiding te zijn. En die omleiding stuurde me langs een mooi rivierdalletje, dus dat zag ik deze keer wel zitten.