Jun-16: Reli-Herten?

Sinds maanden heb ik weer eens een rondje door Bergen gefietst en gelopen. Deze keer viel me het ‘Hertenkerkje’ in het centrum van Bergenbinnen op.

Kon ook niet anders door het volle zonlicht op het witte gebouwtje. Het was niet eenvoudig om er aanvankelijk iets over te vinden. Maar bij deze een dikke dag later een aanvulling. Het betreft een hertenhuisje dat in 1913 is gebouwd, toen de drafbaan vervangen werd door het huidige hertenkamp. Architect is Maurits Plate. Het hertenkamp is een geschenk van burgemeesterfamilie van Reenen-Völter, die 7 jaar eerder Bergen aan Zee ontwikkelden.

Apr-03: Trionfo a Monti

Deze sportieve oldtimer kwam ik een tijdje terug in Bergen-NH tegen:

Jan-06: Ouwe Volvo’s

Ik heb al eerder fotopagina’s gemaakt van oldtimers, die ik hier in en om Alkmaar waarneem. Inmiddels zijn er voldoende foto’s voor een Volvo-pagina. Eerder had ik wat oude vrachtwagens en een tractor in Limmen op de foto gezet. En af en toe stond hier dicht bij m’n huis een ‘Duett’ geparkeerd. Die dingen zijn meer bekend onder de naam ‘Katterug’, maar dat is de personen-uitvoering met zo’n typisch aflopende achterkant. Daar heb ik er een jaar of 20 geleden veel teveel van gezien, omdat we op het dorp een handelaar in die dingen hadden. Die zit nu in Heerhugowaard. Tegenwoordig zie ik ze veel minder, maar nog wel de bestel-uitvoering en een redelijk unieke pick-up. Verder nog een fraaie Amazon, die ik hier maar 1x om de hoek heb gezien.

Volvo (betekent in het Latijn: ‘Ik rol’) bestaat als automerk sinds 1926. In Nederland en daarbuiten zie ik deze auto’s alleen van na 1955.

Nov-10: Grenspalen rond Alkmaar

In de afgelopen maanden heb ik af en toe een rondje in de buurt gefietst. Fietsen gaat inmiddels veel beter, maar echt ver zie ik nog niet zo zitten. (Had niets van doen met zadels of conditie. Daar blog ik later nog eens een tikkie medisch over.)

Bij de fietsrondjes heb ik ondermeer wat grenspalen / banpalen in de regio Alkmaar op de foto gezet. Een groot deel (in de kleur grijs op grijs) valt slecht op. Ze zijn voorzien van gemeentewapens, maar een deel is door verwering vrijwel niet herkenbaar. Het gaat dus om (voormalige) gemeentegrenzen of bangrenzen. Drie staan er aan de Banweg in Egmond a/d Hoef. We kennen hier ook bansloten, maar daar is geen banpaal te bekennen. De meeste palen staan er circa 250 jaar. Op een aantal grenspalen rond Alkmaar staat 1972, die zijn in dat jaar verplaatst vanwege wijzigingen in de gemeentegrens.

Op een fotopagina staan er 18 van de 26 die ik hier rond Alkmaar weet. Ik heb ze al eerder op een landkaartje gezet. Meer grenspalen kan je vinden op de Rijksmonumentenlijst, daar staan er ruim 100 die daar geregistreerd zijn. Bij het zoeken kwam ik ook wat grenspaal-websites tegen, zoals Grenspalenrevue en Grenspalen in Nederland. Met Topotijdreis (op standje 1950) zie je grenspalen (GP) die in die tijd bekend waren. Grenspalen zijn in vrijwel elke provincie te vinden. De huidige komborden zijn een soort opvolger en staan vaak op dezelfde plek. In kan nog niet terugvinden wanneer die hun intrede deden.

Okt-26: Bergen aan Zeewater?

Drie weken geleden was het prachtig weer en fietste ik een rondje door de duinen. Daarbij genoot ik van een ijsje bij de hoofdstrandopgang van Bergen aan Zee en toen viel m’n oog op de url die voor m’n neus werd geparkeerd:

Okt-14: Kroonkeling

Een week geleden zag ik deze fraaie bekroonde krakeling in Bergen uithangen:

Dec-24: Een Witte PEN

Eigelijk was ik al eerder van plan om een blogbericht te maken over de witte PEN-huisjes die ik ken. Sjoerd was me voor en haalde het weer bij me naar boven.

De meest opvallende is die van De Franschman tussen Bergen en Bergen aan Zee bij de rotonde van de N510 en de N511. (Klik op de foto’s voor een streetviewopnames.)

Feb-03: Maantrix

Een week terug won Maan TVOH. Dat schijnt voor The Voice of Holland te staan. Komt goed uit, Maan woont met haar vriendin Luna in Bergen, dat niet alleen binnen Nederland, maar ook binnen de prehistorische staat Holland ligt. Zelf las ik het alleen op Teletekst en heb via Youtube nog een minuutje geluisterd. Ik heb er totaal niets mee (en ook niets tegen). Als mensen hier plezier aan hebben dan vind ik dat prima, ik hoef er gelukkig niet naar te kijken en kies voor andere programma’s die er wat mij betreft in overvloed zijn. En anders ga ik lekker aan m’n weblog prutsen, zie verder.

Aug-23: Hondsbossche Kopfoto’s

Een paar maanden terug heb ik een rondje gefietst met bestemming Hondsbossche ‘Zeewering’. Ik fiets wel vaker die kant op, maar dit was de eerste keer dat ik over het nieuwe verhoogde fietspad kon en daar een mooi uitzicht had over de zee. Ik weet overigens niet hoe ik het nu moet noemen. Bij Zeewering denk je aan de oude dijk en niet aan de nieuwe die er nu voor ligt. Dat is meer een duinenrij of beter een langerekt duin zonder hoogteverschil. En kan je het dan nog wel een duin noemen of is dit een moderne strandwal?

Fraai is het wel en er is een zeer breed strand bijgekomen. Aan de Pettense kant is een uitkijkduin gemaakt en van daar heb je een mooi zicht over dit nieuwe stukje Nederland. Ik mocht die nog door het mulle zand beklimmen, maar inmiddels is dit zogenaamde panoramaduin van een trap voorzien. Meer is te vinden op de website Kust op Kracht.

Bij mijn eerste versie van xiwel.web-log.nl gebruikte ik de oude dijk als kopfoto, omdat langs de zeekant zo ongeveer het breedste fietspad ligt dat mij destijds bekend was. Het liep wel schuin af naar zee en de zoute zeedampen zijn niet bevorderlijk voor slecht verchroomde fietsdelen. Al snel kon die foto niet meer, omdat de dijk werd aangepast. Het gras werd vervangen door een laag stenen met een aardig patroontje. Die versie heeft nog even boven m’n web-log gestaan, maar al snel verving ik die door het huidige setje wisselfoto’s.

Hier een setje Hondsbossche foto’s.

Aug-17: Schuylenburg

De afgelopen dagen is mijn neus behoorlijk op de feiten gedrukt waar het Nederlandsch Indië betreft. En daarbij moet ik zeggen dat ik de indruk heb dat bij beide uitzendingen de makers meer dan hun best hebben gedaan om onze aanwezigheid in Indonesië en het eind daarvan zo objectief mogelijk te vertellen.

Tot een paar dagen terug heb ik er weinig van meegekregen. Ik heb geen directe familie of ouders van vrienden of kennissen die een band hebben met dat land, behalve dat ik eens per 4 weken een maaltijd haal bij de beste Indonees van Alkmaar. Een soort familiebedrijfje met zeer vriendelijke mensen en ontzettend lekker eten. De concullega’s (er zijn hier nog 6 van dit soort zaakjes) leggen het behoorlijk tegen ze af.