Mei-22: OV-Snackbar

Af en toe haal ik een bamischijf bij Kroky. Was gek op hun ham-kaas-bami-schijf of bami-kaas-ham-schijf, maar die verkopen ze niet meer. De laatste keer werd het dus de standaard bamischijf. Zijn alweer jaren vega en kosten inmiddels 5 gulden 95. In Kroky heb je mooi zicht op de Kanaalkade-bushalte, de drukste van de (binnen)stad.

Zelf liep ik er naartoe tijdens een flinke wandeling. Was ook niet van plan om daar op een bus te gaan wachten. Toen ik na mij bestelling stond te wachten, kwamen er 2 politie-achtige mannen binnen. Het was snel duidelijk dat het geen echte politie was, maar hun kledij had er wel van weg. Zij kwamen ook niet voor de bus, maar voor een snack.

Jun-09: Scoottandem en Duofiets

Onlangs wandelde ik langs de AH-XL en viel m’n oog op een rommelmarkt. Daar was niets van m’n gading bij. Maar er stond wel een grappig apparaat geparkeerd met daarop een vrouw met fleurige hoofddoek. Even later kwam ook de man en bestuurder van het ding aanlopen. Bedacht er een foto van te maken zonder herkenbare mensen. De man ging echter zitten op een manier van kom maar op met die foto. Ik zei dat ik die al had gemaakt. Ging me echt om het voertuig en niet om de personen.

Okt-21: StationsPleinParkeerders

Al enkele jaren is het station van Alkmaar verbouwd en voorzien van een ruime fietsenstalling. Vanaf dat moment heeft de gemeente samen met Prorail dagelijks fietsen van het heringerichte stationsplein gehaald. ‘Fietsen zijn immers ontsierend.’

Het duurde dus niet lang of de eerste auto’s verschenen op het plein. Het begon met auto’s van Prorail en de NS; iemand moet toch het ‘goede’ voorbeeld geven. Die auto’s zie ik er nu niet meer. Staan nu waarschijnlijk op het tamelijk lege stationsparkeerterrein naast de fietsenstalling.

Maar nu staat er regelmatig ander blik, waaronder veel bedrijfsbusjes:

Jun-25: Moet Kunnen!?

Zeer onregelmatig blog ik over verkeersonveilige situaties. De laatste keer was een jaar geleden. Dat neemt niet weg dat ik af en toe zoiets op de foto zet. Het gaat me dan niet specifiek om de asomobilist, die zelf doorgaans vindt dat ‘het moet kunnen’. Het gaat me meer om de algemene mentaliteit en ook om hoe onze gemeente er mee omgaat qua ‘prioriteit’. Alkmaar wijkt daarin overigens niet erg af van andere gemeentes. Het heeft simpelweg geen prioriteit. Onze ‘Handhavers’ en ‘Toezichthouders’ vinden onbetaald parkeren een veel ernstiger vergrijp dan gevaarlijk parkeren, waardoor de kans op een ongeluk onder fietsers en voetgangers sterk toeneemt.

Alkmaar heeft 7 behoorlijk grote parkeergarages en een zeer groot parkeergebied in Overstad. Toch wordt er veel langs de straten geparkeerd en ook daar zijn vrijwel overal parkeervakken. Vaak zijn er speciale vakken voor laden en lossen en daar staan dan weer personenauto’s op, die er niet mogen staan. Een bevoorradingsauto wordt dan maar even op de fietsstrook gezet, moet kunnen toch?

Mrt-19: Onzin Tegels

De mozaiektegel van 2 berichten terug deden me herinneren dat ik ook nog iets wilde bloggen over een stel vreemde tegels in Alkmaar. Ziet hiernaast. ‘Stoep op? Stap af!’ en een verbodsbord voor fietsen moeten aangeven dat je daar niet op de stoep moet fietsen. Op zich begrijpelijk, behalve dan waar die tegels geplaatst zijn. Na wat maanden de stad doorstruinen weet ik van 3 exemplaren.

Een is me te ver weg en misschien ligt ie daar wel goed. Een andere ligt helemaal ten oosten van het busstation en een derde hier vlakbij waar ik zeer regelmatig de binnenstad in loop. Die laatste 2 liggen op plekken waar zeker niet op de stoep wordt gefietst en dat ook nooit een probleem is geweest. Die bij het busstation ligt naast een 2 jaar oud mooi breed, goed geasfalteerd en inmiddels volledig overbodig fietspad.

Apr-05: Hoogwerkers

Je ziet ze echt overal in alle soorten en maten, maar de echte beruchtheid kwam pas afgelopen Februari toen er een trein tegenaan reed. Dalfsen was al bekend van de schaatsfamilie Wennemars. Zelf weet ik ook dat er een station is aan de lijn Zwolle-Emmen. Grotendeels enkelspoor. Een paar kilometer ten oosten van dat station is daar 1 van de vele overwegen, waar maar enkele lieden per week gebruik van maken.

Zeker deze, die wel verhard is en uitgevoerd met slagbomen maar verder een prutpad betreft. Ik zou er niet voor m’n plezier gaan fietsen en het is door de slingers om. Kan me gezien de ligging voorstellen dat ie zelden wordt gebruikt door iemand die daar woont of kampeert. En nu ging daar dus met een slakkegang een hoogwerker over. Al die hoogwerkers gaan met een slakkegang (kruipsnelheid), ze zijn niet uitgelegd op snelheden boven de 5km/h.

Mrt-06: De Hoef Niet?

Een van mijn terugkerende verbazingen betreft blindvriendelijkheid in de openbare ruimte. De provincie en gemeente Alkmaar investeren daar veel in en het netto resultaat is behoorlijk waardeloos. Een van m’n laatste verwonderingen betreft winkelcentrum De Hoef in de gelijknamige wijk. Na de Binnenstad, De Mare en Overstad het 4de winkelgebied van Alkmaar met circa 25 winkels waaronder 2 grote supermarkten.

Dat winkelcentrum is flink op de schop gegaan. Het parkeerterrein is behoorlijk vergroot. Niet dat er meer auto’s op passen, maar de toevoerwegen zijn geschikt gemaakt voor SUV’tjes van 4 meter breed. Dat parkeerterrein is er overigens hoofdzakelijk voor de bewoners, de meeste bezoekers van de winkels komen te voet of op de fiets. En ja, die moeten maar wat inschikken vanwege dat verruimde parkeerterrein.

Maar bij deze ‘verbetering’ werd ook plots een blindenpad ingevreesd.

Mrt-27: Alkmaarse Blindvriendelijkheid

In den beginne -toen dit web-log nog Xinix heette- schreef ik vaker over visueel gehandicapten, die ik gemakshalve verder zal aanduiden als blinden. Ik fietste destijds met een aantal blinden, die voorzien waren van prachtige tandems en moeite hadden om voorfietsers te vinden. Door allerlei omstandigheden ben ik na een jaar of 5 daarmee gestopt. De hoofdzaak was de reisafstand. De blinden die ik op deze manier hielp woonden op zo’n 20km, die ik eerste heen en later weer terug fietste. Ik heb geen auto. Dus 40km, of beter 2 uur, nam het me aan reistijd en gelukkig kwamen er wat meer mensen uit de omgeving die af en toe voor hen voor wilden fietsen.

Ik heb wel veel van deze mensen geleerd, omdat ik ook met hen hele stukken liep. Een had een grote geleidehond en de andere 2 liepen alleen met stok. In 2005 haalde ik 2 van hen op, toen Alkmaar in het zonnetje werd gezet als blindvriendelijke stad en daar de ‘Dag van de witte stok’ werd gehouden. Inmiddels heb ik dat verslagje weer teruggeplaatst, zie hier. Je kan daar lezen waar een blinde zo al tegenaanloopt.

In die tijd was er alleen een pad van het station naar het centrum en van het centrum naar het ziekenhuis. Er zijn meer stukjes bijgekomen, maar die mogen geen naam hebben. De grootste toename is in winkelcentrum De Mare. Aanvankelijk wilden de winkeliers en bewoners het daar niet, omdat de winkelkarretjes op de ribbelpaden zouden rammelen. Met een minimale meerderheid bepaalde de gemeenteraad dat er toch iets moest komen en dat werden de zogenaamde tandpasta-strepen, die je ook op sommige stations ziet: